MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 26/06/2006 gününde verilen dilekçe ile elektrik çarpması nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/04/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, elektrik çarpması nedeni ile ölümden dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem kabul edilmiş; karar, davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kızının evlerinin balkonunda demir çubukla oynarken yüksek gerilim hattından elektrik akımına kapılarak hayatını kaybettiğini ileri sürerek uğradığı maddi ve manevi zararın ödetilmesini istemiştir.
Davalılardan ... süresi içinde zamanaşımı def"inde bulunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; söz konusu davada, davalılar hakkındaki ceza davası sonuçlanmadan açıldığı gerekçesiyle zamanaşımı itirazı yerinde bulunmamış, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Borçlar Yasası"nın 60/1. maddesinde öngörülen bir yıllık zamanaşımı süresi; zarara uğrayanın, zararın varlığını ve zarar vereni öğrendiği günden itibaren işlemeye başlar. Aynı Yasa"nın 60/2. maddesi gereğince zarara yol açan eylemin, aynı zamanda suç sayılan bir eylemden doğmuş olması durumunda olayda uygulanacak zamanaşımı süresi o suçun bağlı olduğu (uzamış) ceza zamanaşımı süresidir. Davalı bir tüzel kişilik olduğuna göre olayda uygulanacak olan zamanaşımı süresi bir yıl olup (uzamış) ceza zamanaşımı uygulanmaz.
Yerel mahkemece açıklanan yasal düzenleme ve davalılardan ..."ın süresi içinde zamanaşımı def"inde bulunduğu gözetilerek, eldeki davanın açıldığı günde Borçlar Yasası"nın 60/1. maddesinde yasada öngörülen zamanaşımı süresi geçmiş olması nedeniyle bu davalı yönünden istemin zamanaşımı nedeniyle reddedilmesi gerekirken, diğer davalılar ile birlikte tazminat ile sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA; davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.