Davacı, SSK"lı süreleri hariç 1.1.1988 tarihinden itibaren tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava nitelikçe, 2926 sayılı yasaya göre ilk tescil tarihi olan 01.01.1988 ile 25.04.2006 dava tarihi arasında, 506 sayılı yasaya tabi çalışmaları dışında, davacının 2926 sayılı yasaya tabi sigortalı olduğunun tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece; 17.02.1988–30.04.1988 tarihleri arasındaki 62 gün ve 01.01.1989–01.04.1990 tarihleri arasındaki 421 günlük zorunlu SSK’lı çalışma dışlanmak suretiyle 01.05 1988–31.12.1988 ve 02.04.1990–25.04.2006 tarihleri arasında kalan dönem için davanın kabulüne karar verilmişse de varılan bu sonuç hatalı olmuştur. Gerçekten Tarım Bağ-Kur sigortası kapsamında kesintisiz tarımsal faaliyetin bulunduğunun anlaşıldığı hallerde, 506 sayılı yasa kapsamındaki kısa süreli çalışmaların 2926 sayılı yasa kapsamındaki sigortalılığı tümden sona erdirmeyeceği, 2926 sayılı yasanın 36 ve 10.maddesindeki şartlarında gerçekleşmesi halinde 506 sayılı yasa kapsamındaki kısa süreli çalışmalar dışında kalan süreler bakımından Tarım Bağ-Kur sigortalısı olunduğunun kabulünün gerekeceği, 506 sayılı yasa kapsamındaki çalışmaların uzun süreli olduğu hallerde ise, tarımsal faaliyetin kesintiye uğradığının ve SSK’lı çalışmanın sona ermesinden sonra, 2926 sayılı yasa kapsamında sigortalılığın yeniden başlatılabilmesi için, talepte bulunulması, doğrudan prim yatırılması veya aynı yasanın 36.maddesine göre ürün bedelinden tevkifat yapılması yoluyla yeniden kayıt ve tescil yolundaki iradenin ortaya konulması gerektiği dairemizin giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda davacı, muhtar beyanı esas alınarak 01.01.1988 tarihinden geçerli olmak üzere resen tescil edilmiştir. Davacının ilk tescil tarihi olan 01.01.1988 tarihinden sonra 17.02.1988–30.04.1988 tarihleri arasındaki 62 gün kısa süreli ve 01.01.1989–01.04.1990 tarihleri arasındaki 421 günlük 506 sayılı yasa kapsamında uzun süreli zorunlu sigortalı çalışmasının bulunduğu, uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık davacının, uzun süreli SSK’lı çalışmasının sona ermesini takiben 2926 sayılı yasaya göre sigortalılığının yeniden başlatılıp başlatılamayacağı, 2926 sayılı yasaya göre sigortalılığın varlığının kabulü halinde ise hangi tarihten başlatılması gerektiği noktalarında toplanmaktadır.
Davacının uzun süreli SSK’lı çalışmasının bitiminden sonra ilk kez 20.05.1998 tarihinde teslim ettiği ürün bedelinden tevkifat yapıldığı, takiben 2003 yılına kadar ( 2003 dâhil ) her yıl teslim ettiği ürün bedelinden tevkifat yoluyla Bağ-Kur primi kesildiği, 1978 yılından beri Ziraat Odası ve 1991 yılından beri Tarım Kredi Kooperatifi üyesi olduğu, geçimini çiftçilikle sağladığı dosya içerisindeki bilgi ve belgelerle tanıkların yeminli anlatımlarından anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacının uzun süreli SSK’lı çalışması sona erdikten sonra, teslim ettiği ürün bedelinden 20.05.1998 tarihinde ilk kez tevkifat yapılmakla yeniden kayıt ve tescil konusundaki iradenin ortaya konulduğunun kabulü ile kesintiye uğrayan Tarım Bağ-Kur sigortalılığının 20.05.1998 tarihini takip eden aybaşı olan 01.06.1998 tarihinden itibaren yeniden başlatılması gerekirken, uzun süreli SSK’lı çalışmanın sona erdiği 01.04.1990 ile Tarım Bağ-Kur sigortalığının yeniden başladığı 01.06.1998 tarihleri arasında kalan dönemi de kapsar biçimde Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.
