Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/6283 Esas 2022/6917 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ANTALYA 20. Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Dairemizin 12.11.2020 - 2020/7343 esas ve 2020/7420 karar sayılı bozma ilamı üzerine yapılan yargılama sonrası kurulan hükmün incelenmesinde:
1- Olay tutanağı,ifade tutanakları ve dosya içeriğine göre ; devriye görevini ifa eden kolluk görevlilerinin üzerinde iki şahsın bulunduğu motorsikleti durdurmaları üzerine diğer sanık ...'ün montunun cebinden çıkardığı 7 adet küçük beyaz kağıtlara sarılı eroini teslim ettiği olayda sanığın ele geçen madde ile ilgisi bulunduğuna ilişkin sadece diğer sanık ...'ın beyanının bulunduğu aşamada, ikrarı ile kendi suçunun ortaya çıkmasına yardım ve hizmet etmek suretiyle etkin pişmanlık gösterdiği anlaşıldığından, " Sanığın herhangi bir arama kararı yokken ve kaba üst araması yapılmadan üzerinde bulunan uyuşturucu maddeyi kendi rızasıyla görevlilere teslim etmesi sebebiyle kendi suçunun ortaya çıkmasına katkı sağlamak suretiyle etkin pişmanlık gösterdiği anlaşıldığından" şeklinde dosya kapsamına uymayan gerekçe ile sanık hakkında TCK'nın 192/3. maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanması,
2- Bozmaya uyulmasına rağmen, ilk uyarıdan sonra da denetimli serbestlik tedbiri kapsamında yükümlülüklerini yerine getirmeye çalışan sanığın, "26.09.2014 tarihli tedavi randevusuna gitmemesinin’’ kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etme olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeyerek dosya kapsamına uymayan gerekçe ile yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
3- Sanığa verilen adli para cezası taksitlendirilirken uygulama maddesi olarak “TCK’nın 52/4” yerine “TCK 52 (2)” yazılması ve “takdiren 20 eşit aylık taksitlerle tahsiline, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde kalan cezanın tümden tahsiline” karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 30.05.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.