Davacı,  1.1.2003-1.1.2005 tarihleri arası yaşlılık aylığı faiz alacağının tahsiline    karar  verilmesini  istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, yaşlılık aylığının davalı Kurumca geç ödenmesi sebebiyle birikmiş faiz alacağının tahsilini  istemiş mahkemece istemin reddine ilişkin karar  Dairemizin 30.11.2007 tarihli  ilamı ile davacının faiz isteme hakkının bulunduğundan bahisle bozulmuştur.
Bozma ilamına uyma kararı veren mahkemece önceden alınan  bilirkişi raporu esas alınarak karar  verilmiş ise de, varılan sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Davacı 30.12.2002  tarihinde yaşlılık aylığı tahsisi için müracaatta bulunmuş olup  temerrüt tarihinin tesbitinde 506 sayılı Yasa"nın 116/1. maddesi gereğince  3 aylık işlem yapma  süresi sonunda davalı Kurum 2003 yılı Ocak ve Şubat  ayları yönünden 30.03.2003  tarihinde,  temerrüde düştüğü halde bilirkişi  raporunda  1.2.2003 ve 18.2.2003 tarihinin esas alınmış olması  usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan   yazılı şeklide karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 30.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.