MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet , beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Müşteki İçişleri Bakanlığının sanık ... hakkında kurulan beraat hükümlerine ve sanık ... hakkında kurulan hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suçtan doğrudan doğruya zarar görmediğinden kamu davasına katılma hakkı bulunmayan müştekinin, sanıklar hakkında kurulan hükmü temyize hakkı bulunmadığından ve sanık ... hakkında verilen hükümlerin Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 26.11.2015 tarih, 2015/20284 Esas-2015/7222 sayılı Kararı ile onandığından temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar gören, davaya katılma ve yasa yollarına başvurma hakkı bulunan müşteki kuruma duruşma gününün bildirilmemesi karşısında hükmü temyiz eden müşteki kurum vekilinin katılma iradesini ortaya koyduğu nazara alınarak müşteki kurumun sanık hakkında kamu malına zarar verme suçu açısından CMK"nın 237/1 maddesi uyarınca davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
a- Sanık hakkında Yargıtay 23. Ceza Dairesinin bozma kararı öncesi mahkemece verilen ilk hükümde iki ayrı kez 5237 sayılı TCK’nın 125/3-a ve 125/4 maddeleri ile 1 yıl 2 ay hapis cezasına hükmolunduğu, yeni kurulan hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gereğince kazanılmış hak olarak en fazla bu cezaların toplamı olan 2 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, kazanılmış hakkın sonuç cezada uygulanmayıp her suç için ayrı ayrı uygulama yapılarak 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
b- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükümde; 5237 sayılı TCK"nın 125/1-a,125/4,43 maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasından, aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu 1 yıl 2 ay 17 gün yerine 1 yıl 2 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
c- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 265/1,43 ve 62 maddelerine göre belirlenen 6 ay 7 gün hapis cezasının, kazanılmış hak gözetilip sonuç olarak 6 ay hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, sanığın 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanığın, 237 sayılı TCK"nın 125/1-a,125/4,43 maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasından, aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5237 sayılı TCK"nın 265/1,43 ve 62 maddelerine göre belirlenen 6 ay 7 gün hapis cezasının, kazanılmış hak gözetilip sonuç olarak 6 ay hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.