Taraflar arasında görülen davada;Davacı, maliki olduğu 67 ada 7 parsel sayılı taşınmazının ağır depresyon altında bulunduğu sırada davalı ortakları tarafından alınan vekaletname ile danışıklı olarak davalı B."a satış suretiyle muvazaalı devredildiğini, işlemlerin yok hükmünde olduğunu ileri sürerek tapu iptali ve tescil isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, iddiaların yersiz olduğunu davacının bilgisi dahilinde satış yapıldığını bildirip davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, Adli Tıp Kurumu raporları ile davacının vekaletnamenin düzenlendiği tarihte hukuki ehliyete haiz olmadığının belirlendiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma isteği değerden reddedildi,gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden, davacı N.davalılardan Ü. R.’nu 09.5.2001 tarihinde vekil tayin ettiği, vekil Ü.’inde kayden davacıya ait çekişme konusu 67 ada 7 parsel sayılı taşınmazın tamamını 09.5.2001 tarihinde davalı B."a satış suretiyle devrettiği, davacının ehliyetsizlik ve sair hukuki sebeplere dayanmak suretiyle eldeki davayı açtığı yargılama aşamasında vasi atandığı ve vasisinin davayı takip ettiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, vekâletin tanzimi ve aynı zamanda akdin düzenlendiği 09.5.2001 tarihinde davacının ehliyetsiz olduğunun Adli Tıp Kurumu raporu ile belirlendiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
O halde, ilk el konumunda bulunan davalı B.ile vekil Ü.’in tüm temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine,
Davalılar, O.ve B.’ın temyiz itirazlarına gelince, bu davalılar temliki işlemde taraf olmadıkları gibi davacının ortağı olmaları dışında dava ile bir ilgilerinin bulunmadığı, bu nedenle kendilerine husumet yöneltilemeyeceği açıktır.
Hal böyle olunca, davalılar O. ve B. yönünden davanın husumet yokluğundan reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere aleyhlerine hüküm kurulması doğru değildir.
Davalılar O.ve B.’ın bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.