Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4577 Esas 2022/3342 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten yaralama suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.240,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin 26.04.2016 tarihli ve 2014/86 Esas, 2016/283 Karar sayılı kararının 15.06.2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın 30.03.2019 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-e, 29/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 112 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin 03.02.2021 tarihli ve 2020/124 Esas, 2021/100 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 16.02.2022 tarihli ve 2021/22141 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.04.2022 tarihli ve 2022/25777 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun'un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirerek, cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık hakkında hükmün aynen açıklanarak, gün para cezasının 5237 sayılı Kanun'un 52. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi gerekirken, yazılı şekilde açıklanmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun'un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirilerek; cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilmesi mümkün değildir.
5271 sayılı TCK'nin 61/8. maddesine göre adli para cezası hesaplanırken, cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi sırasında artırım ve indirimlerin gün üzerinden yapılması, sonuç olarak ulaşılan miktarın bir gün için belirlenen miktarla çarpımı sonucu ceza verilmesi gerekir.
Buna göre incelenen dosyada; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-a, 29, 62. maddelerinin uygulanması suretiyle belirlenen 112 gün adli para cezasının günlüğü 20 TL’den çevrilerek 2240 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin ardından sanığın denetim süresi içerisinde suç işlemesi üzerine hüküm açıklanırken 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e, 29, 62. maddelerinin uygulanması suretiyle belirlenen 112 gün adli para cezasının, 5237 sayılı TCK'nin 52/2. maddesi kapsamında günlüğü 20 TL ile çarpılması suretiyle sonuç olarak sanığın 2.240 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmemiştir.
Bu nedenle; Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin 03.02.2021 tarihli ve 2020/124 Esas, 2021/100 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, sanığın 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi gereğince 120 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesi gereğince cezasında (1/2) oranında artırım yapılarak 180 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi gereğince cezasında (1/4) oranında indirim yapılarak 135 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesi gereğince cezasında (1/6) oranında indirim yapılarak 112 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesi gereğince sanık hakkında belirlenen adli para cezası günlüğü 20 Türk lirasından çevrilerek 2.240,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, adli para cezasının 5237 sayılı TCK'nin 52/4. maddesi gereğince 1’er ay ara ile ve 12 eşit taksit halinde sanıktan tahsiline, infazın bu şekilde yapılmasına, diğer kısımların aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.