Davacı,  davalılardan işverene  ait işyerinde  1.1.2000-5.3.2002 tarihleri arasında geçen sigortalı  çalışmalarının tesbitine    karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan kurum  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 01.01.2000-05.03.2002 tarihleri arasında davalı babasına ait gözlükçü-eczacı işyerinde hizmet akdine dayalı olarak çalıştığının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Yasal dayanağı 506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesi olan bu tür hizmet tesbiti davalarının kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi icap ettiği Dairemizin giderek Yargıtay’ın yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda, davacının 26.12.1981 doğumlu olduğu ve 14.09.2000 tarihinde İstanbul Kültür Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi İnşaat Mühendisliği bölümüne kayıt yaptırması nedeniyle askerliğini ertelediği dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Davacının çalıştığını iddia ettiği gözlükçü-eczacı işyeri ise, Seydişehir (Konya)’de bulunmaktadır. Bu durumda, davacının İstanbul’da üniversiteye devam edip, Seydişehir’de de çalışması mümkün değildir. Öte yandan, işveren babanın oğlunu uzun bir süre sosyal güvenlik hakkından yoksun bırakacak davranışta bulunması hayatın olağan akışına da ters düşmektedir. Hal böyle olunca, mahkemece, davacının kayıt yaptırdığı üniversiteye devam edip etmediği araştırılmadan eksik inceleme ile sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.      
Yapılacak iş, davacının kayıt yaptırdığı İstanbul Kültür Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi İnşaat Mühendisliği bölümüne devam edip etmediğini araştırmak ve ayrıca davacının babası olan işverenin oğlunu sosyal güvenlik hakkından mahrum etmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu da dikkate alınarak sonucuna göre karar vermekten ibarettir.  
O halde, davalı Kurum’un bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. 
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 01.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.