Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı(Alacaklı)  vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne  karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. 
Uyuşmazlık, davacı 3.kişinin İ.İ.K."nun 96. ve onu izleyen maddelerine dayalı,  olarak açtığı  istihkak davasına ilişkindir.
Dava konusu ev eşyaları borçlu evinde ve huzurunda 24.12.2004 tarihinde haczedilmiştir. Bu durumda İİK.’nun 97/a maddesi gereğince, mülkiyet karinesi borçlu, dolayısıyla alacaklı yararınadır. Davacı 3.kişinin hacizli malları daha önceden Pendik 1. İcra Müdürlüğü’nün 2004/49 talimat sayılı dosyasında gerçekleşen ihaleden 11.8.2004 tarihinde satın aldığı anlaşılmakta ise de, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2002/15-917 Esas ve 1041 Karar sayılı 23.9.2002 günlü Kararında da belirtildiği gibi, hangi türü olursa olsun haciz nedeniyle istihkak davalarındaki amaç mülkiyet hakkının tesbiti değildir. Amaç dayanılan hakkın kapsamına uygun eylemli bir durum yaratmak ve hacizli malın iadesini sağlamaktır. Bunu sağlamak için de haczin dayanılan hak karşısında bağlayıcı olup olmadığına bakmak gerekir.
Hacizli malların borçlunun evinden kaldırılmayarak borçluya, kira sözleşmesiyle bırakılması yaşamın olağan akışına aykırıdır. 23.06.2004 tarihinde, borcun doğumu ve takip tarihinden sonra yapılan kira sözleşmesi Kartal 7.Noterliği’nce düzenlenmiş ise de, anılan kira sözleşmesinde kiralayan 3.kişinin gösterdiği adresin borçlu B.İ.T. Tic.Ltd.Şti’nin adresi olan E.Mah.P.Sok.S. İş Merkezi, Kat:1, No:11, H., K./ İstanbul olduğu, delil olarak ibraz edilen 22.4.2004 tarihli faturada da 3.kişinin adresinin borçlulardan Meşrute Yıldız İkizer’e ait haciz mahalli ev adresi olduğu anlaşıldığından ve ülkemizde taşınır malın kiralanması yolunda örf ve gelenek Mahkemece yardımcı olmak için ihaleye katıldığı açıktır. Bu nedenle mallar borçlunun sayılacağından davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA,  temyiz harcının istek halinde davalı(Alacaklı) ya  iadesine, 01.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.