Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere ve özellikle davacı babanın SSK."dan yaşlılık aylığı aldığının anlaşılmasına göre tarafların aşağıdaki bentler dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, davacıların yakınlarının iş kazası sonucu ölümü nedeniyle uğradıkları maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava nitelikçe Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından karşılanmayan zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Bu nedenle haksız zenginleşmeyi ve mükerrer ödemeyi önlemek için Kurum tarafından hak sahiplerine bağlanan gelirin peşin sermaye değerinin belirlenen tazminattan düşülmesi gerektiği Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir. Bu bakımdan davanın niteliği göz önünde tutularak, öncelikle hak sahiplerine Sosyal Sigortalar Kurum tarafından iş kazası nedeniyle gelir bağlanmamış ise bu yön hak sahibinin tazminat hakkını doğrudan etkileyeceğinden hak sahibine gelir bağlanması için Sosyal Sigortalar Kurumu’na karşı dava açması için önel verilerek, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği açıktır. Başka bir anlatımla, hak sahibi tarafından Kurum aleyhine açılan davada 506 sayılı Yasa’nın 24. maddesinin öngördüğü koşulların oluşmadığının saptanması durumunda hak sahibine gelir bağlanmayacağı sonuçta da destekten yoksun kalma tazminatı isteme hakkına sahip olmayacağı ortadadır.Sigortalının iş kazası veya meslek hastalığı sonucu ölümü durumunda 506 sayılı Yasa"nın 24. maddesinin belirlediği koşulların gerçekleşmesi ile ana ve  babasına gelir bağlanmaktadır.
4958 sayılı Yasa"nın 35. maddesi ile  506 Yasa"nın 24/1. maddesinde yapılan değişiklikten önce, ana ve  babanın anılan gelirden yararlanabilmelerinin koşulu " ölen sigortalının sağlığında onların geçimini sağlamış olması" iken,  anılan madde de yapılan 29.7.2003 tarihli 6.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren düzenlemeyle sigortalının ana ve babasına gelir  bağlanmasının koşulu  " sosyal güvenlik  kuruluşlarına tabi çalışmayan  veya 2022 sayılı Yasa"ya göre  bağlanan aylık hariç olmak üzere  buralardan her ne ad altında olursa olsun  gelir veya aylık almayan "  biçiminde değiştirilmiştir.  Bu tür  yasaların yürürlüğe girmeleri ile birlikte derhal  tesirini husule getireceği tartışmasızdır.
Somut olayda, davacı babanın SSK."dan yaşlılık aylığı alması nedeniyle ölen oğlundan iş kazası sigorta kolundan gelir bağlanması mümkün olmadığından mahkemece maddi tazminat isteminin reddine karar verilmesi doğru ise de hak sahibi davacı anne hakkında yukarıda açıklanan doğrultuda inceleme ve araştırma yapılmadığı 29.07.2003 tarihinde kabul edilip, 06.08.2003 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 4958 sayılı Yasa’nın 35. maddesi ile değişik 506 sayılı Yasa’nın 24. maddesinin de dikkate alınmadığı anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş; davacı anne D. Y."ın sigortalı oğlunun iş kazası sonucu ölümü nedeniyle iş kazası sigorta kolundan ölüm aylığı bağlanması talebi davalı Kurumca D. Y."ın geçiminin SSK."dan emekli eşi tarafından karşılandığı gerekçesiyle reddedildiğinden, davacı D.Y."a SSK. Başkanlığına karşı iş kazası sigorta kolundan ölüm aylığı bağlanması istemiyle dava açması için önel vermek, açılacak bu davayı bekletici mesele yaparak çıkacak sonuca göre bir karar vermektir.
3-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine aykırı olarak maddi tazminat istemleri red olunan davacılar yararına 1.800,00 YTL. avukatlık ücretine hükmolunması, öte yandan kabul olunan manevi tazminat alacağı üzerinden davacılar yararına  avukatlık ücretine hükmedilmemiş  olması da doğru görülmemiştir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden taraflara iadesine, 05.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.