Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/6387 Esas 2022/6772 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : BOLU 1. Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında, “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan açılan kamu davasında, Bolu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2018 tarihli, 2018/45 esas ve 2018/716 sayılı kararı ile verilen “beraat” kararının 04/06/2018 tarihinde istinaf edilmeden kesinleşmesinden sonra, bu karara karşı Bolu Cumhuriyet Başsavcılığının başvurusu üzerine, Adalet Bakanlığınca “kanun yararına bozma” isteminde bulunulduğu ve Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 29/05/2019 tarihli, 2018/5670 esas ve 2019/3365 sayılı kararı ile “beraat” kararının CMK’nın 309/4-c maddesi uyarınca kanun yararına bozulmasına karar verildiği, davanın esası hakkında verilen “beraat” kararının Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesince incelenerek kanun yararına bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki iade düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 29/05/2019 tarihli, 2018/5670 esas ve 2019/3365 karar sayılı ilamı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına bozulmasına karar verilen Bolu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2018 tarihli, 2018/45 esas ve 2018/716 sayılı “beraat” kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223. maddesinin 1. fıkrasında tahdidi olarak sayılan hüküm çeşitleri arasında yer aldığı anlaşıldığından, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 4. fıkrasının ( c ) bendi gereğince, “ bozma nedeni; davanın esasını çözüp de mahkûmiyet dışındaki hükümlere ilişkin ise aleyhte sonuç doğurmaz ve yeniden yargılamayı gerektirmez” düzenlemesi karşısında, mahkûmiyet hükümleri dışında kalan ve davanın esasını çözen hükümlerin hangi nedenle olursa olsun kanun yararına bozulması halinde aleyhe sonuç doğurmayacağı ve yeniden yargılamayı gerektirmeyeceği, Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 29/05/2019 tarihli ilamında da 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 4. fıkrasının ( c ) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması hususunun belirtildiği gözetilmeden yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeksizin CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 25/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.