Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/12 Esas 2022/6767 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı'nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/07/2020 tarihli ve 2019/465 esas, 2020/176 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 24/12/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheli ... hakkında, 28/06/2019 tarihli “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan Mustafakemalpaşa Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen soruşturma sonucunda, 22/11/2019 tarihli ve 2019/4629 soruşturma, 2019/1186 esas, 2019/1167 sayılı iddianame ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1, 191/6, 53 ve 58. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı, iddianamede; şüpheli hakkında daha önce Bursa Cumhuriyet Başsavcılığınca kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verildiği, ihlal nedeniyle kamu davası açıldığı, yeniden erteleme kararı verilemeyeceği hususunun belirtildiği,
2- Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 06/07/2020 tarihli ve 2019/465 esas, 2020/176 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1. maddesi gereğince teşdiden 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve “Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/234 esas, 2007/248 karar sayılı ve 24/11/2008 tarihinde kesinleşen 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezasına ilişkin ilam nedeniyle sanık hakkında TCK'nin 58/6-7-8 maddelerinin tatbiki ile 2. Defa tekerrür hükümlerinin uygulanmasına, hükmedilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, sanığın cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, sanık hakkında 2. defa tekerrür hükümlerinin uygulanması nedeniyle 5275 sayılı kanunda öngörülen koşullu salıverilme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına” karar verildiği, kararın istinaf incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1. maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58/6. maddesi uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/07/2020 tarihli ve 2019/465 esas, 2020/176 sayılı kararını kapsayan dosya sureti incelendi.
Dosya aslının, mahkumiyetine karar verilen diğer sanık yönünden istinaf incelemesi sonucunda bozulmasını müteakip, derdest olduğu anlaşıldığından suret dosya üzerinden yapılan incelemede;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 12/03/2020 tarihli ve 2020/579 esas, 2020/4144 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanık hakkında 2. defa tekerrür hükümlerinin uygulanması için her iki suçun da tarihlerinin 08/07/2005'ten sonra
olması gerektiği, sanık hakkında daha önceden tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas teşkil eden Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/10/2007 tarihli ve 2007/234 esas, 2007/248 karar sayılı ilamındaki suç tarihinin 23/12/2004 olması sebebiyle ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/07/2020 tarihli ve 2019/465 esas, 2020/176 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Şüpheli ...'ın, 28/06/2019 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/07/2020 tarihli ve 2019/465 esas, 2020/176 sayılı kararı ile, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1. maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58/6. maddesi uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
Dosya aslının, mahkumiyetine karar verilen dosyanın diğer sanığı yönünden istinaf incelemesi sonucunda bozulmasını takiben, derdest olduğu anlaşıldığından suret dosya üzerinden yapılan incelemede;
Mükerrirlere özgü infaz rejimi, 5375 sayılı Kanun’un 108. maddesinde düzenlenmiş ve aynı maddenin üçüncü fıkrasında “İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlü koşullu salıverilmez” hükmüne yer verilmiştir.
Sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca ilk kez tekerrür hükümleri uygulandıktan ve tekerrür uygulanan mahkûmiyet hükmü kesinleştikten sonra, yeniden tekerrür hükümlerinin uygulanmasını gerektiren bir suçun işlenmesi halinde ikinci kez tekerrür hükümleri uygulanacak ve sanık artık koşullu salıvermeden yararlanamayacaktır. İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için, tekerrüre esas alınan ilamda 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması gerekmektedir.
Somut olayda ise; mahkemece ikinci kez tekerrüre esas alınan Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/10/2007 tarihli ve 2007/234 esas, 2007/248 karar sayılı ilamında, sanığın 5237 sayılı TCK’nın 81, 35/2, 29 ve 62. maddeleri gereğince 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58.maddesinin uygulanmadığı, bu nedenle Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/10/2007 tarihli ve 2007/234 esas, 2007/248 karar sayılı ilamının ikinci kez tekerrüre esas alınamayacağı, bu ilamın ilk kez tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi değişik gerekçe ile yerinde görülmüştür.
D-) Karar:
Açıklanan nedenlerle, kanun yararına bozma istemi değişik gerekçe ile yerinde görüldüğünden; Mustafakemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/07/2020 tarihli ve 2019/465 esas, 2020/176 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dosyanın Adalet Bakanlığı'na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderilmesine,
25/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.