Taraflar arasında görülen davada;Davacı, miras bırakanı  babası H. A.  Z."nun  bedelini   kendisi ödediği  halde  6015  ada  62  parseldeki   3  nolu  dairenin  mülkiyetini  davalı  eşi  E. , ... plaka  sayılı  ticari  taksiyi   davalı G. , .... . plaka  sayılı  ticari taksiyi  davalı T. adına  tahsis  ettiğini , gizli  hibe  ve ticari  taksilerle  ilgili  tekelleşme  yasağı  kuralını  dolanma   saikiyle   yapıldığını  ileri  sürüp  tapu  kaydının  iptali  ile  mirasçılar  adına  tescilini, ticari  taksilerin  trafik  sicilindeki  kaydının  iptali ile  mirasçılar  adına  tescilini  istemiştir.
Davalılar, davanın  reddini  savunmuşlardır.
Mahkemece, taşınmazın  satışının  muvazaalı  olduğu, murisin ticari  taksilerin  bedelini  ödediğine  dair  dosyada   kesin  kanıt  bulunmadığı  gerekçeleri ile  davanın kısmen kabulüne  karar  verilmiştir.
Karar, davacı ve davalı E.Z. vekilleri tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakim.....raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, dü
Dava, muris  muvazaası  hukuksal  nedenine  dayalı  tapu ve  trafik   sicil  kayıtlarının  iptali  ile  tescil  isteğine  ilişkindir.
Mahkemece, taşınmaz  yönünden  davanın  kabulüne, araçlar  yönünden  reddine  karar  verilmiştir.
Gerçekten de ; taşıtlar  yönünden   mirasbırakanın  bedelini  ödemek  suretiyle  veya  kendi   üzerindeki  kaydı  davalıya  intikali  şeklinde   bir tasarrufunun  bulunduğu  kanıtlanamadığı  belirlenerek  taşıtlar  hakkındaki  davanın  reddine  karar  verilmiş   olmasında  bir  isabetsizlik  yoktur. Bu  yönlere   ilişkin  davacının  tüm temyiz   itirazları  yerinde  değildir.Reddine.Davalı E."nin  temyiz  itirazlarına  gelince;  çekişmeye  konu  edilen  62  parseldeki  3  nolu bağımsız  bölümün  mirasbırakan  tarafından  bedelinin   kayıt malikine  ödenmek  suretiyle  sicil kaydının  davalı  üzerine  tesis  ettirildiği yapılan  araştırma  sonucu  belirlenmiştir.Anılan  bu  işlem, elden  bağış  (gizli  bağış)  niteliğinde  olup  koşullarının  gerçekleşmesi   durumunda  tenkis  hükümlerine  tabi   olacağı ve  bu  tür bir   işlemde  1.4.1974  tarih, 1/2  sayılı İnançları  Birleştirme  Kararının  uygulama  yeri   bulunmadığı  tartışmasızdır. Esasen  davada  bir  tenkis  isteği de   bulunmamaktadır.
O halde, çekişmeli  taşınmaz  yönünden  muris  muvazaasına  dayalı  isteğin  reddine  karar  verilmesi  gerekirken  kabul edilmiş  olması  doğru  değildir.
Davalı E. temyiz  itirazları  yerindedir. Kabulüyle  hükmün HUMK"nun  428. maddesi  gereğince  BOZULMASINA, alınan  peşin harcın temyiz edene  geri  verilmesine, 17.2.2010  tarihinde  oybirliğiyle  karar verildi.