Davacı, 18.6.1991-2.2.1997 tarihleri arasında SSK."ya tabi olduğu süreler dışında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 18.06.1991-02.02.1997 tarihleri arasında SSK lı çalışmaları dışında kalan sürede Bağ-kur sigortalısı olduğunun tespiti  istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının 18.6.1991-3.10.1996 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı olduğunun tesbitine  karar verilmiştir..
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının 06.06.1990 tarihinden itibaren vergi kaydı  nedeni ile 1479 sayılı yasaya tabı Bağ-kur sigortalı olarak re’sen tescilinin yapıldığı 18.06.1991 tarihinde sona erdirildiği ve tesbite karar verilen dönemde 01.08.1991-15.10.1993 tarihleri arasında 607 gün; 19.03.1994-31.10.1994 tarihleri arasında 223 gün; 01.04.1995-10.10.1995 tarihleri arasında  190 gün; 01.05.1996-01.02.1997 tarihleri arasında 271 gün  çakışan  SSK lı çalışmaları bulunduğu  anlaşılmaktadır.
Gerek 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu gerekse 1479 sayılı Bağ-Kur Kanunu birbirine paralel düzenlemeler ile bir sigortalının aynı anda birden fazla sosyal güvenlik kurumuna tabi olmasını yasaklayıp, sigortalının önceden başlayıp devam edegelen sigortalılığına geçerlik tanıyarak çözüme ulaştırmaya çalışmışlardır. Yasa sistemimize göre bir kimsenin Sosyal Sigortalar Kurumu kapsamında sigortalı olabilmesi için hizmet aktine tabi bir işte çalışması yanında başka bir sosyal güvenlik kurumu kapsamında da bulunmaması gerekir. 506 sayılı Yasa’nın 3.maddesinin I/f bendinde “kanunla kurulu emekli sandıklarına aidat ödemekte olanların” K bendinde ise “ herhangi bir işverene hizmet akdiyle bağlı olmaksızın kendi nam ve hesabına çalışanların” sigortalı sayılmayacağı belirtilmiştir. Aynı şekilde 1479 sayılı Yasa’nın 24.maddesinin I ve II. Fıkralarında da bir kimsenin Bağ-Kur kapsamına girebilmesi için kendi adına bağımsız çalışıp kazanç sağlaması yanında, başka bir sosyal güvenlik kurumu kapsamında bulunmaması koşuluda getirilmiştir.
Bütün bu açıklamalardan anlaşılacağı üzere sosyal güvenlik sistemimizde çifte sigortalılık mümkün bulunmayıp önceden başlayıp devam eden sigortalılığa geçerlik tanınmaktadır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2001/21-627 Esas, 2001/659 Karar ve 3.10.2001 günlü kararında önceden başlayan sigortalılığın asıl sigortalılık olduğu özellikle belirtilmiştir.
 Somut olayda davacının 01.08.1991 tarihinden sonra başlayan ve çakışan SSK lı çalışmaları bakımından önceden başlayan sigortalılığı Bağ-kur sigortalılığı olduğundan çakışan SSK lı çalışmalarının iptali gerekir. Bu durumun dava dışı SSK’nın hak alanının ilgilendirdiği belirgin olup, davacı tarafa yöntemince SSK’nın davaya dahil edilmesi  için süre verilmesi, SSK’nın  gösterdiği deliller de toplanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, mahkemece, bu yön gözetilmeksizin yalnızca Bağ-Kur Genel Müdürlüğünün katılımı ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına,  12.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.