MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/03/2013 tarih ve 2009/269-2013/156 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Türkiye"nin ilk otomotiv “tuning” şirketlerinden biri olduğunu, müvekkiline ait “TECHART” adlı markanın, 2007/28087 no ile, 12. ve 39. sınıf emtialar yönünden TPE nezdinde tescilli olduğunu, davalının müvekkili adına tescilli marka ile birebir aynı sınıflarda ve müvekkili ile aynı sektörde faaliyet göstermekte olup, “www.istanbulgaraj.com” ve “www.istanbulgaraj.net” adlı internet adreslerinde “TECHART” markalı hizmetini kamuya sunduğunu, ayrıca www.sahibinden.com adlı internet sitesinde de “TECHART” markası ile sunduğu hizmetin ve iş bu hizmet sonucu ortaya çıkan ürünün satışını ve tanıtımını yaptığını, davalının müvekkilinin markasının birebir aynısı ile ticari faaliyette bulunmasının kötü niyetini ve iltibas kastını gösterdiğini, aynı zamanda davalının haksız kazanç elde etmesine neden olduğunu, bu durumun da hem marka hakkına tecavüz hem de haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, markaya tecavüz ve haksız rekabetin tespitine, men"ine, ref"ine, markasal kullanımın önlenmesine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000 Euro maddi, 10.000 Euro manevi olmak üzere toplam 20.000 Euro tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu yapılan “TECHART” markasının dava dışı bir Alman firmasına ait olduğunu ve bu firma ile tanındığını, davacının dava açma hakkının bulunmadığını, müvekkilinin marka tecavüzünün söz konusu olmadığını, davacının kötü niyetli olduğunu ve haksız kazanç sağladığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacının “TECHART” markasının davalı tarafından “TECHART” ve “TECHART MAGNUM” şeklinde kullanıldığı, kullanımın davacının tescilli markasına işitsel ve anlam Olarak benzer olup, davacının markasının tescilli olduğu turing sektöründe olduğu, davacı markasına benzer şekilde kullanımın marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğu gerekçesiyle, davalının “TECHART” markasını ürünlerde, tabelalarda, broşür, katalog ve afişlerde kullanmasının önlenmesine, “TECHART” markasının kullanılan ürünlerden çıkartılmasına, mümkün değilse toplattırılarak el konulmasına, markanın tanıtım, reklam ve internet üzerinden kullanımının engellenmesine, davalı tarafın kazançları, yapılan işin niteliği, markanın değeri dikkate alınarak BK hükümleri gereği davacı zararının 12.500 TL olarak kabulüne, manevi tazminat olarak da tarafların dosyaya yansıyan ekonomik durumu, paranın alım gücü, davacının ihlale uğrayan tescilli markasının kullanım durumu, yapılan ihlalin ağırlığı, 556 KHK"nin 62/-b ve BK hükümleri uyarınca hakkaniyet gereği 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline ve hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmaması ile itibar tazminatı ile ilgili herhangi bir talep olmadığı halde mahkemece bu konudaki talebin reddine şeklinde karar verilmesi doğru değil ise de, bu hususun neticeye etkisinin bulunmamasına ve dava konusu edilmeyen taleple ilgili olarak mahkemece red kararı oluşturulmasının davalı yararına ücreti vekaleti gerektirmeyecek olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.152,75 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 30/12/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.