Davacı,  SSK."lı süreler hariç 1994 tarihinden itibaren tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Bağ-Kur"un ve davalı S.S.K Başkanlığı"nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 1994 yılında sattığı ürün bedelinden yapılan prim kesintisinin kurum hesabına yattığı tarihi takip eden aybaşından itibaren SSK’lı çalıştığı günlerin dışında kalan sürede 2926 sayılı Yasa kapsamında tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının 29.12.1994 tarihinden  itibaren SSK zorunlu sigortalılığı dışında kalan sürede  tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak kayıt ve tescil edildiği 1.1.2004 tarihine kadar olan dönemde2926 sayılı Yasa kapsamında  tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun  tesbitine  karar verilmiştir.
 Dosyadakı kayıt ve belgelerden, davacının 06.06.1984 tarihinde  Ziraat Odasına kaydının yapıldığı, Tarım Kredi Kooperatifi ortaklığının bulunmadığı, sattığı ürün bedellerinden ilk prim  kesintisinin 20.06.1994 tarihinde yapıldığı,  1996,1998,1999,2000,2001,2002 yıllarında ürün bedellerinden prim kesintisinin yapıldığı,1995,1997,2003,2004 yıllarında kesinti yapılmadığı  5.1.1988-28.12.1994 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı olduğu, 1994 yılında 45, 1998 yılında 45, 2000 yılında 94 gün 506 sayılı Yasa"ya tabi çalışmalarının olduğu, 1.1.2004 tarihinde tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak kayıt ve tescil edildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacının 29.12.1994-1.1.2004  tarihleri arasında 506 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı ile süresi dışında tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine ilişkin olarak verilen karar doğrudur.
Ancak davacı tarafından davalı Bağ-Kur yanında SSK  Başkanlığı da hasım olarak gösterilmiş ve her iki kurum vekili de yargılamayı kurumları adına sonuna kadar takip etmiştir. Mahkeme kararlarının HUMK 388 ve 389. maddelerindeki unsurları taşıması ve infaz kabiliyetinin bulunması gerekir. Mahkemece davalı SSK Genel Müdürlüğü hakkında lehe yada aleyhe bir karar verilmemesi, kararda “yargılama gideri ve avukatlık ücretinin davalıdan tahsili ile davacı tarafa ödenmesine” şeklinde hüküm kurularak  yargılama gideri ve avukatlık ücretinin hangi davalıdan alınacağı hususunun belirtilmemiş olması ayrıca kısmen kabule karar verildiği halde davalı Bağ-Kur yararına avukatlık ücretine hükmedilmemiş olması  isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 19.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.