Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/5667 Esas 2022/6617 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ANKARA 9. Ağır Ceza Mahkemesi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kararın temyiz incelemesi sonucu bozularak, 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesine gönderilmesi üzerine, ilk derece mahkemesinin bozmaya uyarak verdiği hüküm, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Tüm dosya kapsamına göre; tanık ... ile sanığın bozma sonrası mahkeme aşamasındaki beyanları gözetilerek, sanık hakkında TCK'nın 192/3. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma şartları bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık müdafiinin dilekçesindeki sebeplerin CMK'nın 294/2. maddesi kapsamında ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede;
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 10. Ceza Dairesi'nin 23/12/2020 tarihli, 2020/11735 esas ve 2020/9617 karar sayılı ilamı ile sanık lehine bozulduğunun anlaşılması karşısında; bozma öncesi sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca 24 eşit taksitte tahsiline karar verilmesinin sanık bakımından kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucu hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi ve kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca giderilmesi mümkün bulunduğundan;
Hüküm fıkrasında sanık hakkında TCK'nın 52. maddesinin 2. fıkrasının uygulanmasına ilişkin bölümden sonra gelmek üzere “Sanık hakkında verilen adli para cezasının TCK'nın 52. maddesinin 4. fıkrası gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak her ay bir taksit olmak üzere 24 ayda 24 eşit taksit halinde sanıktan alınmasına, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin yazılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
23/12/2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 23.05.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.