Edirne Kaçakçılık Kararları - Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/18822 Esas 2016/7465 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18822
Karar No: 2016/7465
Karar Tarihi: 12.05.2016

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/18822 Esas 2016/7465 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık karşılıksız yararlanma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın kurumun zararını yasal bildirim yapılmadan önce tazmin etmiş olması nedeniyle, 6352 sayılı Yasa'nın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 6352 sayılı Yasa'nın geçici 2. maddesi: Bu kanun maddesi, adli para cezalarının ve hapis cezalarının infazının ertelenmesi veya tecili ile ilgili esasları düzenlemektedir.
- 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddesi: Bu madde ise, ceza miktarının belirlenmesinde göz önünde bulundurulacak faktörleri belirlemektedir.

17. Ceza Dairesi 2015/18822 E. , 2016/7465 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan kurumun zararını, kendisine yasal bildirim yapılmadan önce tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle teblignameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 12.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.