Taraflar arasında görülen davada; Davacı, dava konusu paydaşı olduğu taşınmazlardan dava dışı yüklenicilerle yaptığı kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince kendisine ait 7 nolu daireyi davalıların haksız olarak kullandıklarını ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 23.2.2010 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden Y. B. vs. vekili Avukat ...... ile temyiz edilen H. M. T. vekili Avukat ..... geldiler, duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi ...... tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; çekişme konusu 5285 parselde davacı ile davalı S. dışında diğer davalılar ve dava dışı kişilerin kayden paydaş oldukları 11577 parselde ise davacı ile dava dışı kişinin pay sahibi olduğu anlaşılmaktadır.
Davacı, paydaşı olduğu taşınmazlarla ilgili dava dışı yüklenicilerle yaptığı sözleşme gereğince 2. kat 7 nolu bağımsız bölümün kendisine özgülendiği halde, davalılar tarafından tasarrufunun engellendiğini, işgal edildiğini ileri sürerek eldeki davayı açmıştır.
Gerçekten de davacı ile dava dışı yükleniciler arasında 2.9.1996 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesi yapıldığı ve çekişme konusu 7 nolu bağımsız bölümün dava dışı yüklenici M. A. A.’ın 31.3.1997 tarihli “ beyan ve muvafakatname” adı altındaki harici sözleşme ile 5285 parselde paydaş olan dava dışı A. B.’a teslim ettiği, çekişmeli daireye ait emlak vergilerinin A. tarafından ödendiği görülmektedir.
O halde, uyuşmazlığın çekişmeli taşınmazdaki 7 nolu dairenin kime ait olduğunun belirlenmesi suretiyle çözüme kavuşturulacağında kuşku yoktur.
Öyle ise, kat karşılığı inşaat sözleşmesi ile belediyece onaylı projenin getirtilerek yerine uygulanması çekişmeli yerin saptanması ve kime özgülendiği, kimin tarafından tasarruf edildiğinin tespit edilmesi, ayrıca davalılardan Y.’in kullandığı yerin duraksamaya yer bırakmayacak biçimde belirlenmesi sonucuna göre bir karar verilmesi öteyandan, anılan bağımsız bölümün davacıya ait olduğunun ve dava dışı kişi tarafından kullanıldığının tespiti halinde ise kullanan kişinin taraf olmadığı da gözetilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken, eksik tahkikatla yetinilerek yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedene hasren HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.12.2009 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 750.00.-TL. duruşma avukatlık parasının temyiz edilenden alınmasına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 23.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.