MAHKEMESİ : Iğdır 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 15/01/2013
NUMARASI : 2012/460-2013/20

G.. A.. ile V.. K.. aralarındaki mal rejiminin tasfiyesi davasının reddine dair Iğdır 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 15.01.2013 gün ve 460/20 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR

Davacı vekillleri, 12.09.2012 havale tarihli dava dilekçesinde özetle; davacı ile davalının Iğdır 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2009/175 esas, 2010/329 karar sayılı yargı yolundan geçerek kesinleşen kararı ile boşandıklarını, ancak evlilik birliği içerisinde edinilen konut ve işyeri için mal rejiminin tasfiyesinin gerektiğini ileri sürmüştür. Dava dilekçesinde, dava değeri veya davaya konu konut ve işyeri değerinin bildirilmediği, maktu harç alınarak davanın açıldığı görülmüştür.
Davalı taraf, dava konusu taşınmazların davalının kişisel malı olduğunu, borçların kapatılması için satıldığını ve dava dilekçesinde dava değerinin bildirilmediğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahalli mahkemece, süresi içinde adli yardım talebinde bulunulmadığı, HMK"nun 119/d maddesi uyarınca dava dilekçesinde davanın değerinin bildirilmediği, verilen iki haftalık kesin süre içerisinde de açıklanmadığı ve noksan harcın tamamlanmadığından söz edilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Mahalli mahkeme kararı süresi içerisinde davacı asıl tarafından bozma istekli olarak temyiz edilmiştir.
Toplanan delilller tüm dosya kapsamından; tarafların şiddetli geçimsizlik hukuksal nedenine dayalı olarak açtıkları boşanma davası Iğdır 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin (Aile Mahkemesi sıfatıyla) kabul edilmiştir. Temyiz edilmekle, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi"nin 19.10.2010 tarih 2010/15862 esas, 2011/16340 karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleşmiştir. Eldeki dava; Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla açılmıştır. Tensip tutanakları, oturum tutanakları ve temyize konu karar Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyladır. Ara kararlarında iş bu davaya Aile Mahkemesi sıfatıyla bakıldığına ilişkin bir hüküm yoktur. Bilindiği üzere,4721 sayılı TMK"nun 118-395 maddelerinden kaynaklanan tüm davalara ve 4787 sayılı aile mahkemelerinin kuruluş, görev ve yargılama usullerine ilişkin Kanunun 4. maddesi uyarınca bu davalara aile mahkemesi sıfatıyla bakılır ve karar verilir. Bağımsız aile mahkemesi kurulmayan yerlerde ise, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca belirlenen asliye hukuk mahkemeleri davaya aile mahkemesi sıfatıyla bakar ve karar verir. HGK"nun 16.11.2005 tarih 2/673-617 esas ve karar sayılı kararı kapsamı da bu yöndedir.
Bilindiği üzere, görev kamu düzenine ilişkindir, yargılamanın her aşamasında kendiliğinden res"en dikkate alınır.
Somut olayda, dava Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla açılmış, yargılamalar bu sıfatla görülmüş ve aynı sıfatla karara bağlanmıştır.
Hal böyle olunca, sair hususlar incelenmeksizin usul ve yasaya aykırı olan yerel mahkeme kararının görev nedeniyle bozulması gerekmiştir.
Davacı asılın temyiz itirazları açıklanan nedenle yerindedir. Kabulü ile mahalli mahkeme kararının sair husular incelenmeksizin yukarıda belirtilen nedenle 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"unun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 15.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.