Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/19864 Esas 2022/6434 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı'nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Lüleburgaz 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/10/2018 tarihli ve 2018/731 esas, 2018/973 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 23/11/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1-Şüpheli ... hakkında, 24/05/2017 tarihinde işlediği iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan soruşturma sonucunda, Lüleburgaz Cumhuriyet Başsavcılığının 04/08/2017 tarihli ve 2017/4071 soruşturma, 2017/72 sayılı kararı ile; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi uyarınca beş yıl süre ile kamu davasının açılmasının ertelenmesine, aynı Kanun’un 191/3.maddesi uyarınca bir yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararda itiraz kanun yolu, mercii ve 15 günlük itiraz süresinin gösterildiği, kararın 16/08/2017 tarihinde şüpheliye usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği ve infazı için 13/10/2017 tarihinde Kırklareli Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği,
2- Kırklareli Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce infaz işlemlerine başlandığı, infaz işlemleri devam ederken şüphelinin 09/04/2018 tarihinde yeniden uyuşturucu madde ile yakalanması ve uyuşturucu madde kullandığının teknik yöntemlerle de tespit edilmesi üzerine erteleme kararı kaldırılarak, Lüleburgaz Cumhuriyet Başsavcılığının 05/07/2018 tarihli ve 2017/4071 soruşturma, 2018/1181 esas, 2018/1162 sayılı iddianamesi ile Lüleburgaz 3. Asliye Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,
3- Lüleburgaz 3. Asliye Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 02/10/2018 tarihli ve 2018/731 esas,2018/973 sayılı kararı ile; ısrar şartının gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın durmasına karar verildiği, kararın istinaf edilmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda Lüleburgaz Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 04/08/2017 tarihli ve 2017/4071 soruşturma, 2017/72 sayılı kamu davasının açılmasının ertelenmesine ve 1 yıl süre ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair kararın kesinleşmesini müteakip, adı geçen şüphelinin 09/04/2018 tarihinde aynı nev'iden suçu tekrar işlediğinden bahisle kamu davası açılması üzerine yapılan yargılama sonucunda, sanık hakkında kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı verilmesinden sonra 5237 sayılı Kanun'un 191. maddesi uyarınca herhangi bir soruşturma işlemi yapılmadığından bahisle, kamu davasının durmasına dair Lüleburgaz 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/10/2018 tarihli ve 2018/731 esas, 2018/973 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesinde, "Bu suçtan dolayı başlatılan soruşturmada şüpheli hakkında ... beş yıl süreyle kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verilir." ve 191/4. maddesinde “Kişinin, erteleme süresi zarfında; a) Kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi, b) Tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması, c) Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması hâlinde, hakkında kamu davası açılır.” şeklinde düzenlemelere yer verildiği, somut olayda, adı geçen şüpheli hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı yapılan soruşturma sonucunda Lüleburgaz Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 04/08/2017 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının 16/08/2017 tarihinde şüpheliye tebliğ edildiği, anılan kararın itiraz edilmeksizin kesinleşmesini takiben şüphelinin 5 yıllık erteleme süresi içerisinde 09/04/2018 tarihinde yeniden uyuşturucu madde kullandığının tespit edilmesi nedeniyle hakkında 5237 sayılı Kanun’un 191/4-c maddesinde yer alan emredici hüküm nedeniyle kamu davasının açıldığının anlaşılması karşısında, mahkemece yargılamaya devamla esastan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde durma kararı verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Lüleburgaz 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/10/2018 tarihli ve 2018/731 esas, 2018/973 sayılı kararının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Şüpheli ... hakkında, 24/05/2017 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan soruşturma sonunda, Lüleburgaz Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 04/08/2017 tarihli ve 2017/4071 soruşturma, 2017/72 sayılı kamu davasının açılmasının ertelenmesine ve şüpheli hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair kararı takiben, şüphelinin erteleme süresi içerisinde atılı suçu yeniden işlemesi nedeniyle kamu davası açılması üzerine, Lüleburgaz 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/10/2018 tarihli ve 2018/731 esas, 2018/973 sayılı kararı ile, kovuşturma şartının gerçekleşmediği gerekçesiyle kamu davasının durmasına karar verilmiştir.
Lüleburgaz Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen ve 16/08/2017 tarihinde şüpheliye usulüne uygun şekilde tebliğ edilerek itiraz edilmeksizin kesinleşen kamu davasının açılmasının ertelenmesine ve şüphelinin denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına ilişkin kararın kesinleşmesinden sonra, şüphelinin 09/04/2018 tarihinde, dosya içerisinde bulunan ekspertiz raporuyla niteliği belirlenen uyuşturucu madde ile yakalandığı ve uyuşturucu madde kullandığının teknik yöntemle de tespit edildiği, şüphelinin beş yıllık erteleme süresi içerisinde yeniden kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu işlediği iddiasıyla hakkında kamu davası açıldığı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesinde yer alan, "Bu suçtan dolayı başlatılan soruşturmada şüpheli hakkında ... beş yıl süreyle kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verilir." ve 191/4. fıkrasında yer alan, “Kişinin, erteleme süresi zarfında;
a) Kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi,
b) Tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması,
c) Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, hâlinde, hakkında kamu davası açılır.” ve anılan maddenin 5. fıkrasındaki, "Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz." şeklindeki düzenlemeler dikkate alındığında, sanığın kendisine usulüne uygun şekilde tebliğ olunan kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının kesinleşmesinden sonra 5 yıllık erteleme süresi içerisinde
yeniden kullanmak için uyuşturucu madde bulundurması ve kullanması nedeniyle, hakkında 5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 4. fıkrasının b) ve c) bentlerinde yer alan emredici hüküm nedeniyle kamu davası açıldığı anlaşıldığından; mahkemece kamu davasında yargılamaya devam edilerek esas hakkında karar verilmesi gerektiği gözetilmeden durma kararı verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-) Karar:
Açıklanan nedenlerle,
Sanık hakkında verilen kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararından sonra erteleme süresi içerisinde yeniden kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu ve kullandığı iddiasıyla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191.maddesinin 4.fıkrasının b) ve c) bentleri uyarınca açılan kamu davasında, yargılamaya devam edilerek esas hakkında bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden durma kararı verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; Lüleburgaz 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/10/2018 tarihli ve 2018/731 esas, 2018/973 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun'un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı'na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderilmesine, 18/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.