Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/19869 Esas 2022/6438 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığının, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2018 tarihli ve 2017/61 esas, 2018/326 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 24/11/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheli ... hakkında, 26/04/2015 tarihinde işlediği iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan soruşturma sonucunda, Yalova Cumhuriyet Başsavcılığının 30/11/2015 tarihli ve 2015/6025 soruşturma, 2015/184 sayılı kararı ile; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2.maddesi uyarınca beş yıl süre ile kamu davasının açılmasının ertelenmesine, aynı Kanunun 191/3. maddesi gereğince bir yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararda itiraz kanun yolu,mercii ve 15 günlük itiraz süresinin gösterildiği, kararın 09/12/2015 tarihinde şüpheliye usulüne uygun şekilde tebliğ edilerek 28/12/2015 tarihinde infazı için Yalova Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği,
2- Yalova Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce infaz işlemlerine başlandığı, infaz işlemleri devam ederken şüphelinin 06/10/2016 tarihinde yeniden uyuşturucu madde ile yakalanması üzerine, erteleme kararının kaldırılarak Yalova Cumhuriyet Başsavcılığının 18/01/2017 tarihli ve 2015/6025 soruşturma, 2017/226 esas, 2017/195 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 53. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,
3- Sanık hakkında 14/01/2017 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 05/05/2017 tarihli iddianame ile açılan kamu davasında, Orhangazi 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/01/2018 tarihli ve 2017/132 esas, 2018/15 sayılı kararı ile davanın Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/61 esas sayılı davası ile birleştirilmesine karar verildiği,
Yine, sanık hakkında 13/01/2017 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 09/02/2017 tarihli iddianame ile açılan kamu davasında, Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/01/2018 tarihli ve 2017/646 esas, 2018/31 sayılı kararı ile davanın Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/61 esas sayılı davası ile birleştirilmesine karar verildiği,
4- Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 29/03/2018 tarihli ve 2017/61 esas, 2018/326 sayılı kararı ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın aynı Kanunun 51/1.maddesi gereğince ertelenmesine karar verildiği, kararın istinaf edilmeden kesinleştiği,
5- Dosya arasında bulunan İstanbul 2. Çocuk Mahkemesinin 25/09/2014 tarihli ve 2014/64 esas, 2014/359 sayılı kararının incelenmesinde;
a-) Sanığın 16/11/2013 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 20/01/2014 tarihli ve 2014/3565 esas sayılı
iddianamesi ile açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul 2. Çocuk Mahkemesinin 25/09/2014 tarihli ve 2014/64 esas, 2014/359 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1,31/3 ve 62. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 6545 sayılı Kanun’un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 7/2. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 3 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın 09/02/2015 tarihinde kesinleştiği,
b-) Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu kararı ile ihbarda bulunulması üzerine, İstanbul 2. Çocuk Mahkemesinin 26/02/2019 tarihli ve 2018/281 esas, 2019/116 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1,31/3,62 ve 50/1-a maddeleri gereğince 4.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın istinaf edildiği,
c-) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 06/01/2021 tarihli ve 2019/3044 esas, 2021/13 sayılı kararı ile, istinaf başvurusunun esastan reddine, 26/04/2015 tarihli suçun, zorunlu hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ihlali niteliğinde olduğu, düşme kararı verilmesi gerektiği gerekçesiyle Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesi kararına karşı kanun yararına bozma yoluna gidilmesi için ihbarda bulunulmasına karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda Yalova Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 30/11/2015 tarihli ve 2015/6025 soruşturma, 2015/184 sayılı kamu davasının açılmasının ertelenmesine ve şüpheli hakkında 1 yıl süre ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair kararın kesinleşmesini müteakip, şüphelinin kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar ettiği ve denetim süresi içinde 06/10/2016 tarihinde aynı neviden suç işlediği gerekçesiyle Yalova Cumhuriyet Başsavcılığının 18/01/2017 tarihli iddianamesi ile kamu davası açılması üzerine yapılan yargılama neticesinde, sanığın 5237 Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanunun 51. maddesi gereğince ertelenmesine dair Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2018 tarihli ve 2017/61 esas, 2018/326 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında evvelce 16/11/2013 tarihinde işlemiş olduğu aynı nev'iden suç nedeniyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl denetime tâbi tutulmasına dair İstanbul 2. Çocuk Mahkemesinin 25/09/2014 tarihli ve 2014/64 esas, 2014/359 sayılı kararının 09/02/2015 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla,
İnceleme konusu Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2018 tarihli ve 2017/61 esas, 2018/326 sayılı kararında suç tarihinin 26/04/2015 olduğu ve daha önce İstanbul 2. Çocuk Mahkemesince 6545 sayılı Kanun kapsamında zorunlu olarak verilmiş olan 25/09/2014 tarihli ve 2014/64 esas, 2014/359 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ihlali mahiyetinde bulunduğu ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılamayacağı gibi 06/10/2016 ve 14/01/2017 tarihli her iki eyleme ilişkin anılan dosyaların birleştirilmesinden sonra zincirleme suç hükümleri uygulanmak suretiyle bir karar verilmesi gerektiği cihetle, sanık hakkında düşme kararı verilip, ihbarda bulunulması gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2018 tarihli ve 2017/61 esas, 2018/326 sayılı kararının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Şüpheli ... hakkında, 26/04/2015 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan soruşturma sonunda Yalova Cumhuriyet Başsavcılığının 30/11/2015 tarihli ve 2015/6025 soruşturma, 2015/184 sayılı kararı ile, beş yıl süre ile kamu davasının açılmasının ertelenmesine ve şüpheli hakkında bir yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın kesinleşmesini takiben, şüphelinin kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar ettiği ve 06/10/2016 tarihinde aynı neviden suç işlediği gerekçesiyle Yalova Cumhuriyet Başsavcılığının 18/01/2017 tarihli iddianamesi ile kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonucunda, Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2018 tarihli ve 2017/61 esas, 2018/326 sayılı kararı ile, sanığın 5237 Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanunun 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verildiği, anlaşılmıştır.
28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 85. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasında yer alan; “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” amir hükmü ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/5. fıkrasında yer alan, “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz.” şeklindeki ve 9. fıkrasında yer alan "Bu maddede aksine düzenleme bulunmayan hâllerde, Ceza Muhakemesi Kanununun kamu davasının açılmasının ertelenmesine ilişkin 171 inci maddesi veya hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 231 inci maddesi hükümleri uygulanır" şeklindeki düzenlemeler birlikte dikkate alındığında;
Somut olayda, sanık hakkında daha önceden İstanbul 2. Çocuk Mahkemesinin 25/09/2014 tarihli ve 2014/64 esas, 2014/359 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1,31/3 ve 62. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 6545 sayılı Kanun’un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 7/2. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 3 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın 09/02/2015 tarihinde kesinleştiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2.fıkrası uyarınca verildiği, kanuni zorunluluk üzerine verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile aynı hukuki sonuçları doğuracağı, bu durumda, incelemeye konu suç tarihinin 26/04/2015 olması ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içerisinde işlenmesi nedeniyle Cumhuriyet Savcısı tarafından yeni bir soruşturmaya konu edilmeyip hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararını veren mahkemeye ihbarda bulunması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılarak kamu davası açılması ve yargılama sonucunda mahkûmiyetine karar verilmesi kanuna aykırı olduğundan;
Sanığın 26/04/2015 tarihli eylemini, İstanbul 2. Çocuk Mahkemesince kanuni zorunluluk üzerine verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içerisinde gerçekleştirmesi nedeniyle, 6545 sayılı Kanun'la değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/5. maddesi uyarınca ayrı bir soruşturma ve kovuşturma yapma yasağı bulunduğu ve bu suçun sadece ilk suçtan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması .
kararının ihlali sayılabileceği, kanunî zorunluluk üzerine verilmiş olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içerisinde işlendiği anlaşılan eylem nedeniyle açılan kamu davasında mahkemesince “düşme kararı” verilip ihbarda bulunulması gerektiği gözetilmeden, mahkumiyet kararı verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
Kabule göre de;
Mahkemece “sanık hakkında 26/04/2015 tarihinde işlediği suç yönünden verilen kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının 30/11/2015 tarihinde verildiği, 09/12/2015 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, sanığın tebliğ tarihinden sonra 06/10/2016 tarihinde uyuşturucu madde ile yakalandığı, 15/12/2016 tarihinde denetimli serbestlik programına uymadığı, 13/01/2017 tarihinde uyuşturucu madde ile yakalandığı, sanık hakkında ilk düzenlenen iddianamenin 18/01/2017 tarihli olduğu, dolayısıyla erteleme kararının tebliğinden sonra sanığın işlediği tüm suçların ilk iddianame tanzim edilmeden gerçekleştirildiği, dolayısıyla 26/04/2015 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma eyleminden sonra sanığın işlediği diğer suçların TCK'nın 191/5 maddesi uyarınca ihlal niteliğinde olduğu ve ayrıca cezalandırılamayacağının hüküm altına alındığı” gerekçesiyle sanığın yalnızca 26/04/2015 tarihli eylemi nedeniyle cezalandırılmasına karar verilmiş ise de,
Sanığın, birleşen dava dosyalarındaki 13/01/2017 ve 14/01/2017 tarihli eylemlerini 18/01/2017 tarihli iddianame tarihinden önce işlediği, ancak 06/10/2016 tarihli erteleme kararının ihlali sayılan eylem ile TCK’nın 191/4-b maddesinde düzenlenen dava açma koşulu gerçekleştikten sonra 13/01/2017 ve 14/01/2017 tarihlerinde yeniden aynı nev’iden suçları işlediği anlaşıldığından, sanık hakkında zincirleme suç hükümlerini düzenleyen TCK’nın 43.maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi de kanuna aykırıdır.
D-) Karar:
Açıklanan nedenlerle, kanunî zorunluluk üzerine verilmiş olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içerisinde işlendiği anlaşılan eylem nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince “düşme kararı” verilmesi ve İstanbul 2. Çocuk Mahkemesine ihbarda bulunulması, ayrıca 06/10/2016, 13/01/2017 ve 14/01/2017 tarihli eylemler yönünden de gereğinin takdiri için Yalova Cumhuriyet Başsavcılığına ihbarda bulunulması gerektiği gözetilmeden mahkûmiyet kararı verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; Yalova 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2018 tarihli ve 2017/61 esas, 2018/326 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine,
18/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.