Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/3 Esas 2022/6440 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığının, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/12/2020 tarihli ve 2020/186 esas, 2020/437 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 07/12/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheli ... hakkında, 20/04/2014 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan soruşturma sonunda, Karabük Cumhuriyet Başsavcılığının 27/05/2014 tarihli ve 2014/3136 soruşturma, 2014/984 esas, 2014/542 sayılı iddianamesi ile, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 31/3.maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2- Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2016 tarihli ve 2014/278 esas, 2016/13 sayılı kararı ile, 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5.maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 3 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verildiği, kararın 02/02/2016 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği,
3- Sanığın denetim süresi içerisinde 26/01/2017 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan, Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/04/2019 tarihli ve 2019/206 esas, 2019/320 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1. maddesi gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırıldığının ve kararın 20/05/2020 tarihinde istinaf kararı ile kesinleştiğinin ihbar edilmesi üzerine;
Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 03/12/2020 tarihli ve 2020/186 esas, 2020/437 sayılı kararı ile; hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 03/03/2021 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan suça sürüklenen çocuk ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2016 tarihli ve 2014/278 esas, 2016/13 sayılı kararının 02/02/2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, suça sürüklenen çocuğun 26/01/2017 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkum olduğunun ihbarı üzerine, 5271 sayılı Kanun'un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına ve adı geçen suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı
Kanun’un 191/1, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/12/2020 tarihli ve 2020/186 esas, 2020/437 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan ve kayden 15/06/1997 doğumlu olup, suçun işlendiği 20/04/2014 tarihinde 18 yaşından küçük olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesinde yer alan, “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki hüküm gereğince, anılan maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek, Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/12/2020 tarihli ve 2020/186 esas, 2020/437 sayılı kararının kanun yararına bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık ... hakkında, 20/04/2014 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan kamu davasında, Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2016 tarihli ve 2014/278 esas, 2016/13 sayılı kararı ile, sanığın 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1, 31/3 ve 62/1. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verildiği, kararın 02/02/2016 tarihinde itiraz edilmeden kesinleşmesinden sonra, denetim süresi içerisinde 26/01/2017 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm olduğunun ihbar edilmesi üzerine, Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/12/2020 tarihli ve 2020/186 esas, 2020/437 sayılı kararı ile, hükmün açıklanmasına ve sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1, 31/3 ve 62/1. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, anlaşılmıştır.
Dosya kapsamına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan ve kayden 15/06/1997 doğumlu olup suçun işlendiği 20/04/2014 tarihinde 18 yaşından küçük olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/3. maddesinde yer alan "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir" şeklindeki hüküm gereğince, suç tarihinden önce hapis cezasına mahkûm edilmediği anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-) Karar:
Açıklanan nedenlerle; Karabük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/12/2020 tarihli ve 2020/186 esas, 2020/437 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309.maddesinin 3.fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA,
5271 sayılı CMK’nın 309.maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak ve mahkemenin uygulaması gözetilerek;
Hüküm fıkrasının;
“1- Sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik öncesinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/1 maddesi gereğince, suçun işleniş biçimi, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen tehlikenin ağırlığı, suçun işlendiği yer ve zaman dikkate alınarak takdiren 1 YIL HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,
2-Sanık suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğundan 5237 sayılı TCK’nın 31/3 maddesi gereğince cezasından 1/3 oranında indirim yapılarak 8 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,
3-Verilen cezanın suça sürüklenen çocuğun geleceği üzerindeki olası etkileri dikkate alınarak 5237 sayılı TCK’nın 62/1. maddesi gereğince cezasından taktiren 1/6 oranında indirim yapılarak 6 AY 20 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,
4- 5237 sayılı TCK’nun 50/3. maddesindeki düzenleme gereğince sanığa verilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK’nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince günlüğü 20,00 TL'den hesaplanmak suretiyle 4.000,00 TL ADLİ PARA CEZASINA ÇEVRİLMESİNE,
5- Sanığa verilen adli para cezasının, sanığın ekonomik ve kişisel halleri dikkate alınarak 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi gereğince birer aylık aralarla birbirini takip eden 10 eşit taksitte ödenmesine, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğine”
Şeklinde DEĞİŞTİRİLMESİNE
Hükmün değiştirilen bu şekliyle infazına,
Dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine,
18/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.