Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/362 Esas 2022/3013 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)Sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında; şikayetten feragat ve vaki feragatin kabulüne binaen kamu davasının 5237 sayılı TCK’nin 73/4 ve CMK’nin 223/8. maddeleri gereğince düşürülmesine,
2)Sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten yaralama suçundan;
5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-a, 29, 62, 50/1-a, 52/2. maddeleri uyarınca 740,00 TL adli para cezasına ve bu cezanın sonuç olarak 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdur sanıklar ...ve ... müdafiinin 29/03/2016 tarihli temyiz dilekçesi içeriğinden; sanıklar ...ve ... hakkında verilen beraat kararları nedeniyle sanıklar lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğini belirterek temyiz etmişse de dosya kapsamından sanıklar hakkında verilen beraat kararı bulunmadığı, yine aynı temyiz dilekçesinde sanık ... hakkında mağdur Bünyamin'e yönelik kasten yaralama suçundan açılan kamu davasının düşürülmesine dair kararı mağdur sıfatıyla, sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararını da sanık sıfatıyla temyiz ettiği anlaşılarak bu kapsamda yapılan incelemede;
1)Sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten yaralama suçundan verilen karara ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Mağdurun, kovuşturma aşamasında 18/02/2016 tarihli beyanında, sanık ... hakkında şikayetçi olmadığını belirttiğinin anlaşılması karşısında, katılan sıfatını almayan mağdurun temyiz hakkı bulunmadığından, mağdur vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten yaralama suçundan verilen karara ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, CMK'nin 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.