Taraflar arasında görülen davada;Davacı,2526 parsel sayılı taşınmazın Hazineye ait iken, imar planında yol ve park alanında kalması nedeniyle 3194 Sayılı Yasanın 11. maddesi gereğince şerh verilmek suretiyle tapuda terkin edildiğini, ancak imar planında park alanı olarak ayrılan 930 m2 lik kısmının amacı dışında kullanıldığını; amaca uygun kullanımın sağlanması ya da imar planı tadilatı hususlarında idari yoldan yapılan başvuruların sonuç vermediğini ve imar planı tadilatı olmadan Hazine adına tescil işleminin gerçekleştirilemediğini ileri sürerek anılan 930 m2 lik kısmın tapudaki şerhin kaldırılması suretiyle Hazine adına tescilini istemiştir.
Davalı, çekişmeli taşınmazın imar planında park alanında kalmakta olup, herhangi bir plan değişikliği bulunmadığını, dava konusu yerin terk amacına uygun olarak kullanıldığını ve park niteliğini sürdürdüğünü,3194 Sayılı Yasanın 11. maddesinin koşullarının oluşmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın 853.19 m2 lik kısmının imar planındaki amaca uygun (park alanı) olarak kullanılmadığı, kira getirebilir özel mülkiyete konu taşınmaz gibi tasarruf edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .... .... raporu okundu, düşüncesi alındı.Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, şerh terkini suretiyle tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, 276 parsel sayılı arsa vasfıyla ve 6020 m2 miktarıyla hazine adına tescilli taşınmazın, imar planında 4990 m2lik kısmının yol, 930 m2lik kısmının park olarak ayrılması nedeniyle davalı belediyenin istemi ve davacı idarenin uygun görmesi üzerine verilen 12.11.1991 tarih ve 1148 sayılı Belediye Encümen Kararı gereğince 16.01.1992 tarihinde iki parçaya ifraz edildiği ve oluşan 5920 m2lik davaya konu 2526 sayılı parselin yol ve park yeri vasfıyla hazine adına kaydedilip, beyanlar hanesine “3194 Sayılı İmar Kanununun 11. maddesi uyarınca kamunun ortak kullanımına açık olmak üzere tapu kütüğünden terkin edildiğinden belediyece satılamaz ve başka bir maksat için kullanılamaz. İmar planı değiştirilerek kullanış şekli özel mülkiyete konu olabilecek hale getirildiği takdirde tekrar aynı şartlarla idari yoldan hazine adına tescil edilir” şeklinde şerh verilmek suretiyle kütük sayfasının aynı gün, tamamı yola kalbedilmekle kapatıldığı; başka bir ifadeyle çekişmeli 2526 parsel sayılı taşınmazın 3194 Sayılı Yasanın 11.maddesi uyarınca bedelsiz olarak belediyeye terk ve sicilden terkin edildiği anlaşılmaktadır.
Davacı Hazine, taşınmazın park alanı olarak terk edilen 930m2lik kısmının devir amacına aykırı biçimde kullanıldığını ileri sürmek suretiyle 3194 Sayılı Yasa’nın 11. maddesine dayanarak eldeki davayı açmıştır.
Bilindiği üzere, 3194 Sayılı Yasanın 11. maddesinde, koşullarının varlığı halinde Hazine arazilerinin belediyeye bedelsiz terk edileceği ve tapu kaydının terkin edileceği; buna göre, belediye ve valiliğin teklifi, Maliye Bakanlığı’nın onayı ile taşınmazın mülkiyetinin belediyeye aktarılacağı öngörülmüştür.
Yukarıda değinildiği biçimde idari bir kararla devredilen taşınmazların amaç dışı kullanımları halinde, mülkiyetlerinin geri alınmasının da ancak aynı usul çerçevesinde gerçekleşebileceği açıktır.
Öyle ise somut olayda, çekişmeli bölümün iadesi hususunda da aynı işlemlerin yapılıp yapılmadığının araştırılması gerektiği kuşkusuzdur. Ayrıca kabule göre de, tapudan park alanı olarak 930 m2lik kısım terkin edildiği halde, yapılan uygulama sonucunda bilirkişi heyeti tarafından düzenlenen raporda 853.19m2lik alanın amaca aykırı kullanıldığının bildirildiği gözetilerek, farkın neden kaynaklandığı belirlenmeden hükme yeterli ve elverişli olmayan rapor ile yetinilerek hüküm kurulmuş olması da doğru değildir.
Tarafların temyiz itirazları açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.