MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili dava dilekçesinde; .... beldesi 143 parsel sayılı 17,340 m² alanlı taşınmazın müvekkillerin murisine devlet tarafından 1938 yılında satışının yapıldığını ve 1952 yılında tapu tescil edildiğini, 1954 yılında ise 766 sayılı Kanuna göre yapılan arazi kadastro çalışmaları sonucunda da muris ... oğlu .... adına tespit yapılarak kesinleştiğini, 1987 yılında yapılan Orman Kadastro Komisyon çalışmaları sonucunda taşınmazın devlet ormanı olarak sınırlandırıldığını, muris tarafından ... Kadastro Mahkemesinin 1991/1417 Esas sayılı dosyasında itiraz davası açılmasına rağmen davanın reddine karar verilerek kesinleştiğini, daha sonra dava konusu parselin tapusunun iptali, taşımazın orman vasfı ile Hazine adına tescili istemi ile mahkemenin 2005/47 Esas sayılı dosyasında müvekkilleri aleyhine dava açıldığını, açılan davanın kabulüne karar verilerek kesinleştiğini, mahkemece verilen kararın Anayasaya, Yasalara ve Evrensel Hukuk ile Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesine aykırı olduğunu, ayrıca Yargıtay Hukuk Genel Kurulu kararlarında "tapu sicil kaydının tutulmasından doğan sorumluluk kusursuz sorumluluktur. Bu işlemler nedeniyle zarar görenler Medeni Kanunun 1007. maddesi gereğince zararlarının tazmini için Borçlar Kanununun 125. maddesinde öngörülen 10 yıllık zamanaşımı içinde Hazine aleyhine dava açabilirler” hükmünün yer aldığını belirterek davanın kabulü ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000,00.-TL tazminatın davalıdan faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen 2014/326 Esas sayılı dosyası ile aynı taşınmazda hissesi bulunan muris ...."ın mirasçıları tarafından aynı taleplerle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000,00-TL tazminatın faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi istenmiş ve her iki dava aralarında hukuki ve fiili irtibat nedeniyle birleştirilerek birlikte yargılama yapılmıştır.
Davacılar vekili tarafından sunulan 08/04/2015 tarihli ıslah dilekçesi ile, toplam 2060950,00.-TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ancak ıslah harcını yatırmamıştır.
Mahkemece; asıl dava dosyasındaki davanın kabulü ile 10.000,00.-TL"nin 11/03/2013 tarihinden 1.489.670,00.-TL"nin ise; 08/04/2015 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, birleşen dosyadaki davanın kabulü ile 10.000,00.-TL"nin 17/04/2014 tarihinden 551.280,00.-TL"nin ise 08/04/2015 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya ve dosya kapsamına göre dava, Medeni Kanunun 1007. maddesi gereğince açılan tazminata ilişkindir.
Taraflardan her biri, yapmış olduğu usûl işlemlerini kısmen veya tamamen ıslah edebilir. Islahın kısmen veya tamamen olduğuna bakılmaksızın taraflar aynı davada ancak bir kez ıslah yoluna başvurabilir. Ancak ıslah işlemi harca tâbi bir işlem olup ıslah edilen husus değer artırımı ise nispi tarifeye göre, değilse maktu harç yatırılmalıdır. Davalı taraf harçtan muaf olsa dahi ıslah harcının alınması gerekir.
492 sayılı Harçlar Kanununun 32. maddesinin birinci cümlesinde “Yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemler yapılmaz” hükmü yer almaktadır. Bu kanuni düzenleme gereğince ıslah edilen miktar yönünden bakiye nispi karar ve ilâm harcı ödenmeksizin sonraki işlemlerin yapılmasına olanak bulunmamaktadır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 24.12.2013 gün ve 2013/21-445 E. - 2013/1625 K. sayılı kararında da bu görüş benimsenmiştir.
Somut olayda, davacı vekili asıl ve birleşen dosyalardaki dava dilekçelerinde; 10.000.-TL olarak açıkladığı tazminat talebini, 08/04/2015 tarihli dilekçe ile 2060950,00-TL’ye arttırmış ise de, ıslah harcı yatırmamıştır. Buna göre mahkemece, ıslah harcını tamamlamak üzere davacılara süre verilip harç tamamlanırsa ıslah edilen miktar üzerinden aksi halde dava dilekçesinde gösterilen miktar üzerinden hüküm kurulması gerekirken, harcı yatırılmayan ıslah dilekçesine değer verilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davalı Hazinenin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, sair hususların incelenmesine bu aşamada yer olmadığına 15/12/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.