Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12341 Esas 2022/3050 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Basit kasten yaralama
HÜKÜMLER : Sanık hakkında mağdurlar Tülin ve Nilüfer'e yönelik basit kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/2, 29, 62, 51. maddeleri gereği iki kez 1 ay 20 gün hapis cezası,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
14.07.2021 tarih 31541 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun'un 23.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 251.maddesine eklenen “175 inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek, basit yargılama usulünün uygulanamayacağı anlaşılmakla tebliğnamenin bu yöndeki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdurlar ... ve Nilüfer'e yönelik basit kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin; suçun sübutuna, usul ve yasaya aykırı olduğuna vesaireye yönelen temyiz istemlerinin reddine, ancak;
Sanığın annesi ... ve kardeşi ...'e karşı atılı kasten yaralama suçlarını işlediği, bu nedenle her iki mağdura karşı kurulan hükümde TCK'nin
86/2. maddesi ile belirlenen temel cezanın TCK'nin 86/3-a maddesi ile arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, "CMUK'un 326/son maddesi gereğince, 24.09.2013 tarihli mahkumiyet hükmünde verilen sonuç ceza miktarlarının sanığın kazanılmış hakkı olarak dikkate alınmasına" 20.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.