Danıştay 13. Daire 2019/1730 Esas 2020/3580 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/1730
Karar No : 2020/3580

DAVACI : … Akaryakıt Gıda Tekstil Otomotiv Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …
DAVALI : ... Kurumu
VEKİLİ : Av. …

DAVANIN KONUSU : Davacı şirkete, mutfak tüplerine LPG dolumu yaptığı ve tüp dolum aparatı bulundurduğunun tespit edildiğinden bahisle 5307 sayılı Sıvılaştırılmış Petrol Gazları (LPG) Piyasası Kanunu ve Elektrik Piyasası Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 16. maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendi uyarınca 286.160,00-TL idari para cezası verilmesine ilişkin 06/07/2011 tarih ve 3314-46 sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmektedir.
DAVACININ İDDİALARI :
LPG tüpü dolum aparatının kendilerine ait olmadığı, mutfak tüpüne dolum yapmak isteyen müşteriye ait olduğu, mutfak tüpüne dolum yapılmadığı, savunmaları alınmadan idari para cezası verilemeyeceği, idari para cezasının ölçülü olmadığı ileri sürülmüştür.
DAVALININ SAVUNMASI :
5307 sayılı Kanun'un 12. maddesinin verdiği yetki çerçevesinde yapılan denetimlerde, davacı şirketin işlettiği otogaz istasyonunda, Kanun'un 7. maddesine aykırı olarak mutfak tüplerine LPG dolumu yaptığı ve tüp dolum aparatı bulundurduğunun tespit edildiği, bu tespite dayanılarak verilen idarî para cezasının hukuka uygun olduğu, davanın reddine karar verilmesi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NUN DÜŞÜNCESİ :
Dava konusu işlemin iptaline karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

DANIŞTAY SAVCISI …'NUN DÜŞÜNCESİ :
Dava, LPG otogaz bayilik lisansı sahibi davacı şirkete, mutfak tüplerine LPG dolumu yaptığı ve tüp dolum aparatı bulundurduğunun tespit edildiğinden bahisle 5307 sayılı Kanun'un 16. maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendi uyarınca, idarî para cezası verilmesine ilişkin 06.07.2011 tarih ve 3314-46 sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu kararının iptali istemiyle açılmıştır.
İncelenen dava daha önce Danıştay Onüçüncü Dairesi'nin 14/05/2013 günlü, E:2011/4123, K:2013/1362 sayılı davanın reddi yolundaki kararının davacının temyiz talebi üzerine Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 28/12/2016 tarih ve E: 2013/3957, K:2016/3907 sayılı kararı ile bozulmuş, karar düzeltme talebi de reddedilmiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 50. maddesi uyarınca, Danıştay'ın ilk derece mahkemesi olarak baktığı davaların temyizen incelenmesi sonucunda Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu'nca verilen bozma kararlarına Danıştay Dava Dairelerince uyulması zorunlu olduğundan, bozma kararında yer alan gerekçelerle, davacı şirkete idarî para cezası verilmesine ilişkin 06.07.2011 tarih ve 3314-46 sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu kararının iptali gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Dairemizin 14/05/2013 tarih ve E:2011/4123, K:2013/1362 sayılı davanın reddi yolundaki kararının Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu'nun 28/12/2016 tarih ve E:2013/3957, K:2016/3907 sayılı kararıyla bozulması ve davalının karar düzeltme isteminin de İdari Dava Daireleri Kurulu'nun 27/12/2018 tarih ve E:2017/1873, K:2018/6151 sayılı kararıyla reddedilmesi üzerine, gereği yeniden görüşüldü:
MADDİ OLAY VE HUKUKİ SÜREÇ:
Davacıya ait LPG otogaz istasyonunda 29/09/2010 tarihinde yapılan denetim sonucunda düzenlenen ve idarî para cezasına esas alınan tutanakta, istasyonda mutfak tüpüne dolum yapıldığının tespit edildiği ve dolum aparatına el konulduğu belirtilmiş, bunun üzerine davacının yazılı savunmasının alınmasına karar verilmiş, davacının yazılı savunmasını süresi içerisinde göndermediği belirtilerek Kurul'un dava konusu kararıyla, mutfak tüplerine dolum yapıldığından bahisle davacıya 286.160,00-TL idari para cezası verilmiştir.
Bunun üzerine bakılan dava açılmıştır.
İNCELEME VE GEREKÇE:
Dairemizin 14/05/2013 tarih ve E:2011/4123, K:2013/1362 sayılı davanın reddi yolundaki kararına yönelik olarak davacı tarafından yapılan temyiz başvurusu üzerine Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu'nun 28/12/2016 tarih ve E:2013/3957, K:2016/3907 sayılı kararı ile;
"Dava dosyasının incelenmesinden; bayilik lisansı sahibi olan davacı şirkete ait otogaz istasyonunda 29/09/2010 tarihinde yapılan denetim sonucu; istasyonda LPG tüpü dolumunun yapıldığı ve LPG tüpü dolumuna yarayan aparat bulundurulduğunun tespit edildiği; Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu'nun 09/02/2011 gün ve 3074-57 sayılı kararı ile davacı şirketten yazılı savunma alınmasına karar verildiği; bu kararın, Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu Denetim Dairesi Başkanlığı'nın 18/04/2011 gün ve 19536 sayılı yazısı ekinde davacı şirketin adresine tebligata çıkarıldığı; tebliğ mazbatasında, davacı şirket yetkililerinin iş yerinde bulunmadığı, tebligatı alacak durumda olmadığı yolunda herhangi bir kayıt düşülmeden tebliğ evrakının "aynı yerde daimi çalıyan …'a" tebliğ edildiğinin belirtildiği; davacı şirketin yasal süre içinde savunma yapmadığı belirtilerek dava konusu işlemin tesis edildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda; istasyonda LPG tüpü dolumunun yapıldığı ve LPG tüpü dolumuna yarayan aparat bulundurulduğu tespit edilmiş ise de, dava konusu Kurul kararı alınmadan önce usulüne uygun şekilde savunma isteme yazısının tebliğ edilmesi gerektiğinden, davalı idarece yukarıda belirtildiği şekilde tebligat işlemlerinin yaptırılmamasının savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde olduğu anlaşıldığından, savunma isteme yazısının usule aykırı olarak tebliğ edilmesi nedeniyle, idarî para cezası uygulanmasına ilişkin uyuşmazlık konusu Kurul kararında ve davanın reddi yolundaki Daire kararında hukuka uygunluk görülmemiştir." gerekçesiyle Dairemiz kararının bozulmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 46. maddesinin birinci fıkrasında, Danıştay dava dairelerinin nihaî kararlarının Danıştay'da temyiz edilebileceği; 2575 sayılı Danıştay Kanunu'nun 38. maddesinde, İdari Dava Daireleri Kurulu'nun, idari dava dairelerinden ilk derece mahkemesi olarak verilen kararları temyizen inceleyeceği kuralı yer almış; 2577 sayılı Kanun'un 49/4 ve 50. maddelerinde, Danıştay İdari ve Vergi Dava Daireleri Kurulları kararlarına uyulmasının zorunlu olduğu kurala bağlanarak, Danıştay dava dairelerine ısrar imkânı tanınmamıştır.
Aktarılan kanun hükümlerine göre, Danıştay dava dairelerince ilk derece mahkemesi olarak verilen kararların Danıştay İdari ve Vergi Dava Daireleri Kurullarınca bozulması hâlinde Danıştay dava dairelerine ısrar imkânı tanınmadığından, bozma kararına uyularak İdari Dava Daireleri Kurulu kararında belirtilen gerekçelerle, dava konusu Kurul kararının iptaline karar verilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Dava konusu 06/07/2011 tarih ve 3314-46 sayılı Kurul kararının İPTALİNE,
2. Ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam …-TL yargılama gideri ile Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca …-TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine,
3. Davalı idare tarafından yapılan toplam …-TL yargılama giderinin davalı idare üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın kararın kesinleşmesinden sonra taraflara iadesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 30 (otuz) gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu'na temyiz yolu açık olmak üzere, 08/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.