Danıştay 10. Daire 2020/3217 Esas 2020/5912 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2020/3217
Karar No : 2020/5912

KARARIN DÜZELTİLMESİNİ
İSTEYEN (DAVALI) : ... Bakanlığı
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...
İSTEMİN_KONUSU : .... İdare Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının gerekçe değiştirilerek onanmasına dair Danıştay Onuncu Dairesi'nin 14/11/2019 tarih ve E:2014/3485, K:2019/7853 sayılı kararının; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 3622 sayılı Kanun ile değişik 54. maddesi uyarınca düzeltilmesi istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Ukrayna uyruklu olan davacıdan 407,65+DEF (545,25 TL) vize ücreti talep edilmesine rağmen söz konusu ücretin ödenmemesi nedeniyle hakkında ülkeye 60 ay giriş yasağı uygulanarak sınır dışı edilmesine ilişkin 21/10/2013 tarihli işlemin iptali istenilmektedir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... İdare Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla, davacı hakkında ... tarih ve ... sayılı İçişleri Bakanlığı Genelgesinde (107) nolu suç tahdit kodunda yer alan ve 1-3 ay arası vize ihlali nedeniyle 3 ay men yaptırımı uygulanmasını içeren düzenleme uyarınca idari yaptırım uygulanması gerekirken, salt yurt dışına çıkış yapacağı esnada üzerinde yeterli parasının olmadığından bahisle hakkında verilen cezalı ikamet harcı ile ikamet tezkere bedeli olan 407,65 TL + DEF tutarındaki para cezasını ödeyememesi nedeniyle Ç-120 suç tahdit kodu belirlenerek davacının ülkeye girişinin 5 yıl yasaklanmasına yönelik işlemin ölçülülük ilkesiyle bağdaşmayacağı gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiştir.

Daire kararının özeti: Davalı idarenin temyiz başvurusu üzerine Danıştay Onuncu Dairesince, Anayasanın 17. maddesine göre, seyahat özgürlüğü de dahil olmak üzere temel hak ve özgürlüklerin, yabancılar için milletlerarası hukuka uygun olarak kanunla sınırlanabileceği, dolayısıyla, Kanunda öngörülmeyen bir sınırlama neden ve yönteminin idari düzenleme ile getirilmesine de olanak bulunmadığı, 2577 sayılı İdari Yargılama Kanunu'nun 7. maddesinin son fıkrası hükmüyle de, idari yargı yerlerine, kanunlara açıkça aykırı düzenlemeleri, bu düzenlemeler dava konusu edilmeyip, sadece uygulama işlemleri dava konusu edilmiş olsa bile; ihmal etmek suretiyle uyuşmazlığın çözümlenmesine olanak tanınması karşısında; davanın çözümünde, bir takım fiiller nedeniyle belirli sürelerde yurda giriş yasağı konulmasını öngören Genelgenin dikkate alınmaması gerektiğinden; anılan düzenleme esas alınarak tesis edilen ve yasal dayanağı bulunmayan dava konusu işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı yönündeki gerekçe ile idare mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

KARAR DÜZELTME
TALEP_EDENİN_İDDİALARI : Davalı idare tarafından, 21/10/2013 tarihinde hudut kapısına gelen davacının geriye dönük olarak 180 gün içerisinde 90 günden fazla Türkiye'de kalmaması gerektiği halde, yapılan araştırmada 24/04/2013-21/10/2013 tarihleri arasındaki dönemde 116 gün Türkiye'de kalarak vize ihlali yaptığının tespit edildiği, sonrasında hakkında genelgeye istinaden cezalı ikamet harcı ve ikamet tezkere bedeline yönelik para cezasını ödememesi sebebiyle de Ç-120 tahdit kodu girilerek davacıya 5 yıl süreli yurda giriş yasağı uygulandığı ve Türkiye'ye girişine izin verilmediği belirtilerek Danıştay Onuncu Dairesince verilen kararın düzeltilmesi istenilmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Düzeltilmesi istenen kararın usul ve yasaya uygun olduğu, ileri sürülen nedenlerin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 54. maddesine uymadığı, bu nedenle istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Davalı idarenin karar düzeltme istemi kabul edilerek ve Dairemizce verilen gerekçeli onama kararı kaldırılarak, İdare Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Kararın düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen nedenler, 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 3622 sayılı Kanun ile değişik 54. maddesi hükmüne uygun bulunduğundan, karar düzeltme isteminin kabulü ile Danıştay Onuncu Dairesinin 14/11/2019 tarih ve E:2014/3485, K:2019/7853 sayılı kararı kaldırılarak uyuşmazlık yeniden incelendi:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin iptaline ilişkin ... İdare Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı temyize konu kararının ONANMASINA, 08/12/2020 tarihinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi.