Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;Davacılar, miras bırakan H.D."nun çekişme konusu taşınmazlardaki paylarını ara malik kullanmak suretiyle mirasçılardan mal kaçırmak amacıyla muvazaalı olarak gelini olan davalıya temlik ettiğini ileri sürerek, payları oranında tapu iptal ve tescil isteminde bulunmuşlar, yargılama sırasında 1356 sayılı parsel yönünden açılan davayı atiye terk etmişlerdir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Davacı M.tarafından açılan davanın aktif husumet yokluğu nedeniyle reddine; 1356 nolu parsel hakkındaki davanın reddine; diğer parseller hakkında açılan davanın muvazaa olgusunun sabit olduğu gerekçesiyle kabulüne  karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, 1356 nolu parsel yönünden davanın reddine, diğer parseller bakımından kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere göre; 1356 nolu parsel dışında kalan taşınmazlar bakımından miras bırakanın aracı kullanmak suretiyle davalı  Z."ye yaptığı temliklerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu saptanarak davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur.
Ancak, çekişmeli 1356 nolu parsel dışındaki kabul kapsamına alınan diğer taşınmazlarda bir kısım payların miras bırakandan gelmediği kayden sabit olup, bu paylar bakımından da davanın kabul edilmiş olması isabetsizdir. Keza, 1356 nolu parsel yönünden davacı vekili keşifteki beyanında HUMK"nun 185.maddesi hükmü uyarınca davayı takip etmediğini ve atiye bıraktığını bildirmiş ve buna yönelik olarak davalının davayı takip edeceğine dair bir açıklaması da olmadığı halde kesin hüküm oluşturacak şekilde davanın reddedilmiş olması da  doğru değildir.
Öyle ise, davalının temyiz itirazları bu yönler itibarıyla doğrudur.  Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 01.03.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.