Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/13086 Esas 2022/2990 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR :Kamu malına zarar verme, kamu görevlisine hakaret, nitelikli kasten yaralama, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER :Ereğli (Konya) 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/03/2016 tarih ve 2015/457 Esas – 2016/209 Karar sayılı kararı ile;
1) Sanığın "kamu malına zarar verme” suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 152/1-a, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası,
2)Sanığın ayrı ayrı iki kez “kamu görevlisine hakaret” suçlarından;TCK’nin 125/1, 125/3-a ve 62/1. maddeleri uyarınca 6080,00-TL adli para cezaları,
3)Sanığın “nitelikli kasten yaralama” suçundan; TCK’nin 86/1, 86/3-c, 87/3, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay hapis cezası,
4)Sanığın “görevi yaptırmamak için direnme” suçundan;
TCK’nin 265/1, 43/2, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 12 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetlerine dair kararı.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Uyap’tan alınan güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanığın cezalarının 5237 sayılı TCK'nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
1) Sanık ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Kasıtlı suçlardan verilen hapis cezalarının kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kamu malına zarar verme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedeninin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, kurulan hükümde eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ...’ın; haksız tahrik altında suçu işlediğine, cezanın ertelenmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında mağdur ... ile katılan ...’a yönelik kamu görevlisine hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Uyap’tan alınan güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanık hakkında TCK'nin 58/3. maddesi gereğince TCK'nin 125/3-a. maddesinde belirtilen seçenek cezalardan zorunlu olarak hapis cezalarına karar verildikten sonra, TCK’nin 58/6. maddesi uyarınca hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerekirken, sanık hakkında doğrudan adli para cezalarına hükmedilmesi ve sonuç cezalar adli para cezaları olduğundan TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması, aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın kamu görevlisine hakaret suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ...’ın; haksız tahrik altında suçu işlediğine, cezanın ertelenmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle;
Ancak;
Sanığın mağdur ... ile katılan ...’a yönelik kamu görevlisine hakaret suçlarından TCK’nin 125/3-a maddesi uyarınca doğrudan temel cezasının belirlenmesi gerekirken, sanığa ayrıca TCK’nin 125/1. maddesi uyarınca temel ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeple, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, sanık hakkında katılan ...’a yönelik hakaret suçundan kurulan (A-2) numaralı hüküm ile sanık hakkında mağdur ...’a yönelik hakaret suçundan kurulan (A-3) numaralı hükmün TCK’nin 125/1. maddesi uyarınca cezanın belirlendiği (1) numaralı paragraflarının çıkartılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında katılan ...’ı nitelikli kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın nitelikli kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ...’ın; haksız tahrik altında suçu işlediğine, cezanın ertelenmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle;
Ancak;
a) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ile ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılması öngörülmüş olması karşısında, mağdurun vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK'nin 3. maddesinde belirtilen “cezada orantılılık” ilkesine aykırı olarak (1/4) oranında artırım yapılması suretiyle sanığa fazla ceza verilmesi,
b) Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85
Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı BOZULMASINA,
4) Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın görevi yaptırmamak için direnme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ...’ın; haksız tahrik altında suçu işlediğine, cezanın ertelenmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle;
Ancak;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas - 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 43/2. maddesi delaletiyle 43/1. maddesinin uygulanması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) sayılı kararları ile, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil Yargılanma Hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak Arama Hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve yine 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
b) Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Kabule göre; sanığın TCK’nin 265/1 ve 43/2. maddeleri uyarınca verilen "1 yıl 3 ay hapis cezası"nın TCK'nin 62/1. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirilmesi sırasında sanığın sonuç ceza olarak "1 yıl 15 gün hapis cezası" yerine, "12 ay 15 gün hapis cezası" ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle, sanığa eksik ceza tayini,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 19/04/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.