Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12191 Esas 2022/2911 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın hükmün açıklanması suretiyle kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-a, 62, 53. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Murat Esbalat hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.12.2011 tarih ve 2010/1120 Esas, 2011/905 Karar sayılı kararına yönelik Murat müdafiinin itiraz istemi hakkında mahallinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
14.07.2021 tarih, 31541 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 251. maddesine eklenen “175'inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme göz önüne alındığında ve sanık hakkında düzenlenen iddianamede diğer şüpheli...hakkında basit yargılama usulüne tabi olmayan 5237 sayılı TCK'nin 170/1-c maddesi gereğince ''Korku, Kaygı veya Panik Yaratabilecek Tarzda Silahla Ateş Etme'' suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmış olduğundan sanık hakkında basit yargılama usulünün uygulanamayacak olması nedeniyle tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-a maddelerine göre belirlenen 6 ay hapis cezasından TCK’nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapılırken 5 ay hapis yerine 5 y hapis cezasına hükmedilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedeninin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın darp olmadığına dayanan ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle,
Olayın başlangıcı ve gelişimi üzerinde durularak CGK'nin 22.10.2002 tarihli, 2002/4-238 Esas ve 2002/367 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin araştırılması, bu hususun tespit edilememesi durumunda da sanık lehine TCK’nin 29. maddesindeki asgari (1/4) oranında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Hususu bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz sebepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 18.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.