Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2795 Esas 2022/2889 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit kasten yaralama
HÜKÜM :Sanığın, müşteki Mehmet’e yönelik basit kasten yaralama suçundan, TCK’nin 86/2, 86/3-a, 53 ve 58 maddeleri uyarınca "6 ay" hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunlukları yönünden, Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptal edilmiş olması ve ilk derece mahkemesince verilen hükümden sonra, 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibarelerinin infaz aşamasında dikkate alınabileceği anlaşıldığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 03/02/2006 tarih ve 2004/125 Esas - 2006/29 Karar sayılı ilamında sanığa 765 sayılı
TCK'nin 448/1, 81/1-3, 31, 33 ve 40 maddeleri gereğince verilen 24 yıl 18 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ilamda, mükerrir olan sanığın cezasının 765 sayılı TCK'nin 81. maddesi uyarınca artırıldığı, bu ilamda 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesinin uygulanmadığı, bu nedenle sanığın ikinci kez mükerrir olduğu gerekçesiyle anılan ilamın sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükmünün uygulanmasına esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının tekerrür uygulamasına ilişkin bölümünden "sanığın ikinci kez mükerrir olduğuna" kısmının çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.