Danıştay 4. Daire 2016/7840 Esas 2020/5218 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/7840
Karar No : 2020/5218

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... İnşaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
İSTEMİN KONUSU : .... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından pişmanlıkla verilen 2010 yılı kurumlar vergisi ile, 2010/10-12 dönemi kurum geçici vergisi beyannamesine ilişkin olarak kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemiyle yapılan şikayet başvurusunun reddi yolundaki davalı idarenin ... tarih ve … sayılı işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı tarafından pişmanlıkla verilen beyannameler üzerine tahakkuk eden vergiler için vadesinde ödeme yapılmaması ve mahsup talebinde de bulunulmaması üzerine ilgili vergi dairesince vergi ziyaı cezası kesilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığından uyuşmazlıkta açık bir vergi hatasının varlığından söz edilemeyeceği, bu nedenle yükümlü kurumun şikayet başvurusunun reddi yolunda tesis edilen idari işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Başka bir şirketle birleşme istemi neticesinde, yeni şirketin tescil işlemleri nedeni ile istenen özelgeye göre işlem yapıldığı, birleşme ve tescil işlemleri nedeni ile elde olmayan nedenlerle gecikme olduğu, pişmanlık dilekçesi ile beyanname verildiği, ancak davalı idare tarafından hukuka aykırı olarak vergi ziyaı cezası tarhiyatı yapıldığı, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu .... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.