Danıştay 4. Daire 2016/12479 Esas 2020/5191 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12479
Karar No : 2020/5191

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … İletişim Bilişim Temizlik Hizmetleri Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ: Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU : .... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, bir kısım kira gelirlerinin kayıt ve beyan dışı bırakıldığından bahisle düzenlenen vergi tekniği raporu ve vergi inceleme raporları uyarınca 2012/1 ila 6 dönemleri için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 2012/8 ila 11 dönemleri için tekerrür hükümleri uygulanarak re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; dava konusu cezalı tarhiyatların dayanağını oluşturan ... tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerden, gerek daire sahiplerinin ifadeleri gerekse banka hesap hareketleri ile davacı şirket tarafından kira gelirlerinin kayıt ve beyan dışı bırakıldığının ortaya konulduğu, buna göre davacı şirket adına vergi tekniği raporu doğrultusunda düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı; tekerrür hükümlerinin uygulanması yönünden ise dava konusu edilen 2012 yılına ilişkin cezalarda tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için davacı hakkında en geç 2011 yılında kesinleşmiş bir vergi ziyaı cezası bulunması gerektiği, buna göre 06/09/2012 tarihinde kesinleşen vergi ziyaı cezası dayanak alınarak dava konusu 2012 yılına ilişkin olarak tekerrür hükümleri uygulanmasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonuçlarına varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : : Davacı şirket tarafından, davalı idarece aynı nedenle verilen cezalara ilişkin bir başka davanın kabul edildiği ve henüz kesinleşmediği, buna göre derdestlik itirazlarının bulunduğu, daha önceki ilamdaki gerekliliğin yerine getirilmediği ve savunma haklarının ihlal edildiği, kayıt ve beyan dışı kira gelirlerinin bulunmadığı belirtilerek Mahkeme kararının aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, tekerrüre esas vergi ziyaı cezasının 2011/10-12 dönemine ilişkin olduğu, tekerrür hükümlerinin uygulanmasının yerinde olduğu belirtilerek Mahkeme kararının aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu .... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.