1- Dosyadaki yazılara  toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici nedenlere  göre davalının   aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine.
2- Dava, davacıların yakınlarının iş kazası sonucu ölümü nedeniyle uğradıkları maddi ve manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava nitelikçe Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından karşılanmayan zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Bu nedenle, haksız zenginleşmeyi ve mükerrer ödemeyi önlemek için Kurum tarafından hak sahiplerine bağlanan gelirin peşin sermaye değerinin belirlenen tazminattan düşülmesi gerektiği Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir. 506 sayılı Yasa"nın 24. maddesinin öngördüğü koşulların oluşmadığının saptanması halinde hak sahibine gelir bağlanmayacağı, dolayısıyla destekten yoksun kalma tazminatı isteme hakkına sahip olmayacağı ortadadır.
4958 sayılı Yasa"nın 35. maddesi ile 506 sayılı Yasa"nın sigortalının ölümü halinde ana ve babaya gelir bağlanmasını düzenleyen 24. maddesindeki "  geçimi sigortalı tarafından sağlandığı belgelenen" ibareleri değiştirilerek yerine "  Sosyal Güvenlik Kuruluşlarına tabi çalışmayan veya 2022 sayılı Yasa"ya göre bağlanan aylık hariç  olmak üzere bunlardan her ve ad altında olursa olsun gelir ve aylık almayan" ibareleri getirilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacı baba M. A."ın S.S.K."dan yaşlılık aylığı aldığı anlaşılmakla iş kazası sonucu ölen sigortalı oğlundan iş kazası sigorta kolundan gelir alması dolayısıyla destekten yoksun kalması söz konusu değildir. 
Mahkemece davacı M. A."ın maddi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı vekilinin  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine,   01.05.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.