Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/1572 Esas 2022/2835 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜMLER :1)İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/10/2018 tarih, 2017/122 (E), 2018/393 (K) sayılı kararı; sanık hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan TCK'nin 81/1, 53. maddeleri gereği müebbet hapis cezası,
2)İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22/03/2019 tarih, 2019/73 (E) ve 2019/547 (K)
sayılı kararı, istinaf başvurularının esastan reddine dair,
3)Dairemizin 30/06/2020 tarih, 2020/1012 (E) 2020/1541 (K) sayılı ''temyiz isteminin süreden reddine" dair kararı,
4)Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/07/2020 tarih, 2019/52160 KD sayılı itiraz talebi,
5)Dairemizin 16/09/2020 tarih, 2020/3380 (E), 2020/1908 (K) sayılı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının reddine, dosyanın CMK'nin 308. maddesi gereğince Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na tevdii kararı,
6)Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 12/10/2021 tarih, 2020/358 (E), 2021/462 (K) sayılı "Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulüne, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 30/06/2020 tarih, 2020/1012 (E) 2020/1541 (K) sayılı temyiz isteminin süreden reddine dair kararının kaldırılmasına" dair kararı,




TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 12/10/2021 tarih, 2020/358 (E), 2021/462 (K) sayılı kararı ile dosya Dairemize tevdii edilmekle evrak okunarak:
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında; maktul ...'a yönelik eylemi nedeniyle yapılan yargılama sonunda, sanığın kasten öldürme suçundan mahkumiyetine dair İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/10/2018 tarih, 2017/122 (E), 2018/393 (K) sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 30/06/2020 tarih ve 2020/1012 (E), 2020/1541 (K) sayılı kararı ile;
"Sanık ... müdafiilerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 2019/73 Esas-2019/547 sayılı kararı, ilk olarak elektronik tebligat yolu ile, tebligatın açıldığı tarih olan 03.04.2019 tarihinde tebliğ edilmesine ve Tebligat Kanun'u 11. maddesinde Vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılacağı, vekil sayısının birden çok olması durumunda, ilkine yapılan tebliğ tarihinin asıl tebliğ tarihi sayılacağı. açıkça belirtilmesine karşın, sanık müdafiilerinin ilk temyiz dilekçesini 19.04.2019 tarihinde sunmuş olduğu" gerekçesiyle temyiz isteminin süreden reddine karar verildiği,
Dairenin süreden red kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.07.2020 tarih 2019/52160 itiraz sayılı evrakı ile "süreden red kararının hatalı olduğu, temyiz isteminin esastan incelenmesi gerektiği" gerekçesiyle itiraz ettiği,
5271 sayılı CMK’nin 6763 sayılı Kanun'un 36. maddesiyle değişik 307. maddesi ve aynı Kanun'un 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 10. madde uyarınca yapılan incelemede, Dairemizce verilen süreden red kararı usul ve yasaya uygun olup itiraz gerekçesi yerinde görülmediğinden, 16/09/2020 tarih, 2020/3380 (E), 2020/1908 (K) sayılı ilam ile dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine karar verildiği,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 12/10/2021 tarih, 2020/358 (E), 2021/462 (K) sayılı kararı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulüne, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 30/06/2020 tarih, 2020/1012 (E) 2020/1541 (K) sayılı temyiz isteminin süreden reddine dair kararının kaldırılmasına, sanık müdafiinin başvurusu yönünden temyiz incelemesi yapılması için dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdii edilmesine karar verildiği anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle CMK'nin 286/2-a maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22/03/2019 tarih, 2019/73 (E) ve 2019/547 (K) sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" dair kararının tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin; sanığın cezai ehliyeti bulunmadığına, alınan raporun yetersiz olduğuna, sanık lehine tahrik ve takdiri indirim yapılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1 maddesi gereğince “İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.