MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/04/2014 tarih ve 2013/232-2014/98 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "..." ibareli 29, 30 ve 32. Sınıf ürünleri içeren 23.02.1998/192570; "...+ŞEKİL" ibare ve biçimli 30. sınıf ürünleri içeren 15.03.1999/205797 ve "...+ŞEKİL" ibare ve biçimli 3, 5, 29, 30, 31, 32 ve 34. sınıf ürünleri içeren 28.04.2010/28134 sayılı tanınmış markaların sahibi olduğunu, ticaret unvanının ayırıcı unsurunun da "..." ibaresinden oluştuğunu, davalının 03.06.2011 tarihinde "..." ibareli, 29, 30 ve 35. sınıf ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2011/46997 kod numaralı başvurunun Resmî Marka Bülteni"nde ilân olunduğunu, bunun üzerine itirazda bulunduklarını, itirazlarının önce Markalar Dairesi ve nihai olarak YİDK tarafından 2013/M-5084 sayılı kararla reddedildiğini, başvurunun tescilinin müvekkilinin "..." esas ve ayırt edici unsurlu ticaret unvanı ve markaları ile iltibasa sebebiyet vereceğini, markalarının tanınmışlığından haksız yarar sağlayıp itibar ve ayırt edici karakterini de zedeleyeceğini ileri sürerek, YİDK kararının iptali ile davalı adına tescil edilen markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, başvuru konusu "..." ibareli işaretle, redde mesnet alınan "..." ibare ve biçimli markaların ve ticaret unvanının anlamsal, görsel ve sescil olarak bütünü itibarı ile bıraktığı izlenim itibarı ile ortalama tüketicileri iltibasa düşürebilecek derecede benzer olmadıklarını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket savunmada bulunmamıştır.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının "..." ibareli markalarıyla davalının "..." ibare ve biçimli başvurusu arasında biçim, renk, grafik unsurlar, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, işin uzmanı veya dikkatli kişilerden oluşmayan, makûl düzeyde bilgilendirilmiş, marka ve başvuru konusu işareti aynı anda görüp detaylarını karşılaştırma olanağı bulunmayan, daha önce görüp yararlandığı markanın aşağı yukarı net anısının tesirinde olan ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin, yargılama konusu 29, 30 ve 35. sınıf ürün ve hizmetler için ayırdığı satın alım ve yararlanım süresi içinde, "..." ibare ve biçimli işareti gördüğünde derhâl ve hiç düşünmeden bunun "..." ibareli markadan farklı bir marka olduğunu algılayabileceği, davacı markaları ile davalı başvurusu arasında bu yönde bir benzerlik bulunmadığı bu haliyle davalı kurum kararının hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 15/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.