İstanbul Ceza Kararları - Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/6998 Esas 2013/11048 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6998
Karar No: 2013/11048
Karar Tarihi: 30.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/6998 Esas 2013/11048 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Gaziantep 8. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 21/09/2012 tarihli 2012/668 (E) ve 2012/851 (K) numaralı kararında, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan ceza verilmemesi gerektiği, ancak katılan kurumun zararını tazmin etmesine rağmen bu göz ardı edilerek esastan inceleme yapılarak beraat kararı verilmesinin hatalı olduğu belirtilerek hüküm bozulmuştur. Bu bozma nedeniyle yeniden yargılama yapılması gerekmediğinden sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmemesi gerektiği açıklandı. Ayrıca, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi de bu kararda referans gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2013/6998 E. , 2013/11048 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/2590
MAHKEMESİ : Gaziantep 8. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/09/2012
NUMARASI : 2012/668 (E) ve 2012/851 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraatına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 30.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.