MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, 29.08.2005 olay günü gece saat 02.00 sıralarında, yanında bulunan temyiz dışı ... ve ... ile birlikte katılan DSİ"ye ait olan ve malzeme deposu olarak kullanılan yerin, etrafını çevreleyen galvenizli dikenli telleri keserek, 400,00 TL değerindeki bu teller ile depo içinde bulunan 13,00 TL değerindeki hurda eşyaları çalmaları şeklinde gerçekleşen eyleminin, TCK"nın 142/1-b maddesinde yazılı bulunan suça uyduğu gözetilmeden, sanık hakkında hüküm kurulurken karar yerinde uygulama maddesinin 142/1 şeklinde gösterilmiş olması,
2-09.03.2006 tarih, 2006/262 Karar sayılı kararda, sanığın TCK"nın 142/1-a, 145 ve 62. maddeleri uyarınca neticeten 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve verilen cezanın ertelenmesine karar verildiği, sanığın temyiz talebi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 09.09.2009 tarih, 2009/11351 Karar sayılı bozma ilamı sonrası devam olunan yargılama sonucunda, sanığın eylemine uyan TCK"nın 142/1-b, 143 ve 62. maddelerine göre cezalandırılması ile netice cezanın kazanılmış hak nedeniyle 1 yıl 3 ay hapis cezasına indirgenmesine ve verilen cezanın ertelenmesine karar verilmesi gerekirken; 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 Sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeksizin, 1 yıl 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetine ve sanık hakkında TCK"nın 51. maddesi uyarınca erteleme kararı verilmesine yer olmadığına dair yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Kasten işlemiş olduğu suç nedeniyle hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ile ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 2 numaralı bozma sebebinin hükmü temyiz etmeyen ... ve ..."ye sirayetine, 24.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.