MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde; ayrı yaşamda haklılık iddiasına dayalı olarak davacı lehine aylık 500 TL ve müşterek çocuklar... lehine de ayrı ayrı 350 TL tedbir nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, ayrı yaşamakta haklı olduğunu ispatlayamayan davacının davasının reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıda belirtilen hususlar dışındaki temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
Ancak, TMK.nun 327.maddesinin 1.fıkrasında "çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler anne ve baba tarafından karşılanır" aynı kanunun 328/1.maddesinde" ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder" 329/1.maddesinde de "küçüğe fiilen bakan ana veya baba, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir" hükmü yer almaktadır.
Somut olayda; taraflar ayrı yaşamakta, müşterek çocuklar davacı kadın yanında kalmaktadır.
Mahkemece; yukarıda anılan TMK"nun ilgili maddeleri çerçevesinde, davacı kadın yanında kalan müşterek çocuklar lehine, tarafların ekonomik, sosyal ve mali durumları ile müşterek çocukların ihtiyaçları da gözönünde bulundurularak, TMK"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bir miktar nafakaya hükmedilmesi gerekirken, müşterek çocuklar yönünden de davanın reddi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.