MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Dağ. A.Ş Genel Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı T.C Başbakanlık Hazine Müşteşarlığı aleyhine 17/07/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/09/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece dava kısmen kabul edilmiş, kararı taraflar temyiz etmişlerdir.
Davacı şirket, 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu ve 233 sayılı Kanun Hükmünde karanameye dayalı olarak indirimli elektrik tarifesi uygulamasından kaynaklanan farkın davalı tarafından ödenmemesi nedeniyle ödediği bedelin rücuen tahsilini istemiştir.
Davalı taraf süresinde ve usulünce zamanaşımı def"inde bulunarak ödeme tarihinden itibaren 1 yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğini savunmuştur.
Yerel mahkeme, davacı şirketin emir vermeye yetkili makamının öğrenme tarihinin 08/07/2009 olması needeniyle davanın süresinde açıldığını belirterek zamanaşımı def"ini reddetmiştir.
Dava rücu istemine ilişkindir. Zamanaşımı, rücuya tabi alacağın ödeme tarihinden itibaren hesaplanıp davanın 1 yıl içerisinde açılması gerekir. Kamu kurumlarında, verilen zararın öğrenme tarihi olan dava açmaya yetkili makamın zararı öğrenme tarihi şirketler hakkında uygulanamayacağı gibi rücu davalarında da uygulanamaz. Somut olayda davacı şirketin yaptığı ödemeler 10/07/2006 ve 25/07/2006 tarihlerinde gerçekleşmiş ve bu tarihten itibaren 1 yıl içerisinde eldeki dava açılmamıştır. Şu durumdan davacının rücu alacağının zamanaşımına uğradığı gözetilerek davanın zamanaşımından reddi gerekirken yanlış değerlendirme ile kısmen kabulü usul ve yasaya aykırı görüldüğünden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 15/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.