Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/20923 Esas 2022/6036 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığının, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Gaziosmanpaşa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2018 tarihli ve 2017/431 esas, 2018/50 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 09/11/2020 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheli ... hakkında, 03/08/2017 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan soruşturma sonunda, Gaziosmanpaşa Cumhuriyet Başsavcılığının 04/10/2017 tarihli ve 2017/29905 soruşturma, 2017/7967 esas, 2017/7287 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Gaziosmanpaşa 4. Asliye Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı, iddianamede, şüpheli hakkında daha önce Tekirdağ Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/2366 sayılı soruşturma dosyasında kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verildiği, ihlal nedeniyle Tekirdağ Cumhuriyet Başsavcılığının 11/10/2016 tarihli iddianamesi ile kamu davası açıldığı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/6. maddesi gereğince yeniden erteleme kararı verilemeyeceği hususunun belirtildiği,
2- Gaziosmanpaşa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 07/02/2018 tarihli ve 2017/431 esas,2018/50 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın aynı Kanun’un 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine, 2 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verildiği, kararın 16/10/2018 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği,
3- İnceleme konusu suçun işlenmesinden önce, sanığın 03/12/2015 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan Gaziosmanpaşa 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/10/2015 tarihli ve 2014/3699 esas, 2015/1358 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanun’un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7/2. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 02/11/2015 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği, sanığın denetim süresi içerisinde 19/09/2017 tarihinde işlediği aynı neviden suçu nedeniyle cezalandırıldığının ihbar edilmesi üzerine; Gaziosmanpaşa 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/01/2019 tarihli ve 2018/531 esas, 2019/2 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasına karar verildiği, kararın 16/03/2020 tarihinde istinaf ilamı ile kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziosmanpaşa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2018 tarihli ve 2017/431 esas, 2018/50 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, her ne kadar Mahkemesince sanığın mahkumiyetine karar verilmiş ise de, daha önce sanık hakkında atılı suçtan Gaziosmanpaşa 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/10/2015 tarihli ve 2014/3699 esas, 2015/1358 sayılı kararı ile 6545 sayılı Kanun ile eklenen 5320 sayılı Kanun'un 7/2. maddesi gereğince verilen zorunlu hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunduğu, dosyaya konu 03/08/2017 tarihli suçun ise anılan kararın ihlali mahiyetinde olduğu ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılamayacağından cihetle sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek, Gaziosmanpaşa 4.Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2018 tarihli ve 2017/431 esas, 2018/50 sayılı kararının kanun yararına bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık ...'in, 03/08/2017 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan yargılama sonucunda, Gaziosmanpaşa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2018 tarihli ve 2017/431 esas, 2018/50 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Dosya kapsamına göre, her ne kadar Mahkemesince sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş ise de, daha önce sanık hakkında aynı nevi suçtan Gaziosmanpaşa 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/10/2015 tarihli ve 2014/3699 esas, 2015/1358 sayılı kararı ile 6545 sayılı Kanun ile eklenen 5320 sayılı Kanun'un 7/2. maddesi gereğince verilen zorunlu hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunduğu, dosyaya konu 03/08/2017 tarihli suçun ise kanuni zorunluluk üzerine verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ihlali mahiyetinde olduğu ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılamayacağı, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkûmiyet kararı verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerindedir.
Ancak;
Hükümden sonra UYAP sistemi üzerinden MERNİS’ten alınarak dosyasına konulan nüfus kaydında sanığın 16/11/2021 tarihinde öldüğü belirtildiğinden, bu hususun araştırılarak ölmüş olduğunun tespiti halinde hakkındaki kamu davasının 5237 sayılı TCK’nın 64 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle kanun yararına bozma istemi değişik gerekçe ile yerinde görülmüştür.
D-) Karar:
Hükümden sonra UYAP sistemi üzerinden MERNİS’ten alınarak dosyasına konulan nüfus kaydında sanığın 16/11/2021 tarihinde öldüğü belirtildiğinden, bu hususun araştırılarak ölmüş olduğunun tespiti halinde hakkındaki kamu davasının 5237 sayılı TCK’nın 64 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8.maddesi gereğince düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle kanun yararına bozma istemi değişik gerekçe ile yerinde görüldüğünden; Gaziosmanpaşa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2018 tarihli ve 2017/431 esas, 2018/50 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun'un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine,
11/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.