MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada; boşanma davasında müşterek çocuk lehine hükmedilen 150 TL iştirak nafakasının, yetersiz kaldığı iddiası ile 400 TL"ye arttırılması talep ve dava edilmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile müşterek çocuk yararına hükmedilen aylık 150,00.TL iştirak nafakasının dava tarihinden geçerli olmak üzere aylık 150,00.TL arttırılarak, 300,00.TL"ye yükseltilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
TMK.nun 182.maddesine göre; boşanma kararı ile velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eş, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır.
TMK.nun 330. maddesindeki düzenleme, nafaka miktarının çocuğun ihtiyaçları ile ana ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçlerine göre belirlenir şeklindedir.
TMK"nun 331.maddesi uyarınca da; durumun değişmesi halinde hakim nafaka miktarını yeniden belirler veya nafakayı kaldırabilir.
Somut olayda; davacının bekar olduğu, bayan kuaförü olup, SGK kayıtlarında sabit gelirinin olmadığı, müşterek çocuğun 2009 doğumlu olup, henüz 3 yaşında olduğu, davalının da bayan kuaförü olup belirli bir yerde çalışmadığı, sabit gelirinin bulunmadığı anlaşılmıştır.
Mahkemece, davalının gelir-gideri ile orantısız şekilde yüksek nafakaya hükmedilmiştir.
Mahkemece yapılacak iş; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği ve özellikle ekonomik göstergelerdeki değişim ile TÜİK’in yayınladığı ÜFE 12 aylık ortalama artış oranı nazara alınmak suretiyle, TMK’nun 4. maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bir miktara hükmetmekten ibarettir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.