Mahkemesi     : Tavşanlı 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Tarih               : 26.1.2006
No                   : 144-17  
                       
Davacı  iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından duruşmalı, olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere  özellikle davalı A. Y."nun sevk ve idaresindeki aracın  trafik kazasına bir katılımının bulunmamasına  göre  davacının davalı E. Y."ya ilişkin hükme yönelik tüm temyiz  itirazlarının   reddine .
2- Dava iş kazası sonucu  cismani  zarara uğrayan davacının  manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Yapılan incelemede,  davacının içinde bulunduğu davalı işveren  A. B. yönetimindeki trafik sicilinde davalı şirket adına kayıtlı aracın 12.12.2000 günü devrilmesi sonucu yaralandığı, hazırlık soruşturması sırasında  Cumhuriyet Savcısı huzurunda verdiği 8.1.2001 tarihli ifadesinde  sürücü A.B."den şikeyetçi  olmadığını  bildirdiği, Adalet Bakanlığı Bursa Adli Tıp Şübe Müdürlüğünün  davacının 45 gün süre ile mutad iştigaline engel teşkil edecek şekilde yaralandığına ilişkin rapor vermesi üzerine Cumhuriyet Başsavcılığınca  davalılar A.B."nin  TCK"nun 459/2., davalı E. Y."nun 565.  maddesi ile  cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açıldığı, açılan kamu davasında alınan 19.6.2003 tarihli kusur raporunda davalı A.  B."ye 6/8, buzlanma nedeniyle karayoluna ikaz levhası koymayan Karayolları Bölge Müdürlüğüne 2/8 oranında kusur  izafe edildiği,  önde seyreden araç sürücüsü  E. Y."nun  kusursuz bulunduğu, Adli Tıp Kurumu  3. İhtisas Kurulundan  alınan  raporda davacının onbeş gün mutad işgaline engel olacak şekilde yaralandığının bildirildiği,  ceza mahkemesince verilen  mahkumiyet kararının Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 12.4.2005 tarihli kararı ile  davacının sanıktan şikayetçi olmaması sebebiyle A. B."nin  eyleminin TCK"nun 565. maddesine aykırılık  suçuna dönüştüğü gerekçesi ile TCK"nun 102/6. ve 105/2. maddesi  gereğince kamu davasının  zamanaşımından ortadan kaldırıldığı görülmektedir.
Gerek davacının  SSK tarafından  yapılan tahkikat sırasında kurum müfettişine verdiği 28.9.2001 tarihli imzalı beyanından gerekse  SSK tarafından yapılan tahkikat  sonucundan elektirikli ev eşyaları satış işinin davalı A.B. tarafından kendi adına yürütüldüğü,  davacının da davalı A. B."ye  ait işte satış elamanı ve araç şöförü olarak çalıştığı  ve  olaydan sonra işyerinin davalı A.B. adına 6124 işkolu kodu ile tescil edildiği, aracın davalı   şirket   tarafından   haricen   davalı    A. B."ye     satıldığı    davalı şirketin işveren  olmadığı, davalı  işveren A.B."nin akde aykırılıktan,  davalı şirketin 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 85/1. maddesi gereğince davacıya karşı müteselsilen sorumlu oldukları  anlaşılmaktadır.
765 sayılı TCK"nun 111. maddesi gereğince kamu davasının düşmesi cürümden  zarar gören şahsın davadan vazgeçmiş olmasından ileri gelmiş  ve vazgeçtiği sırada  davacı hukuki şahsiyesini ayrıca muhafaza  etmemiş  ise,  artık hukuk   mahkemesinde tazminat alacağını dava edemez..  Somut olayda  davacı hazırlık soruşturması sırasında şikayetçi olmadığını  bildirmiş ancak Cumhuriyet  Savcısı  Bursa Adli Tıp Şubesinin  davacının 45 gün  iş ve gücünden kalacak şekilde yaralandığını bildirmesi üzerine  takibi dava ve şikayete bağlı olmaması sebebiyle TCK 459/2. maddesine göre kamu davası açılmış açılan, bu dava davacının  mahkemede davadan feragat etmesi sebebiyle  değil davalı A. B."ye atılı  bulunan suçun takibinin dava  ve şikayete tabi olması davacının hazırlık tahkikatı sırasında şikayetinden vazgeçmesi  sebebiyle düşmüştür. Mahkemece işin esasının incelenmesi gerekirken  olayda 765 sayılı TCK"nun 111. maddesinin  uygulama  olanağı  bulunmadığı  gözetilmeksizin davalı A. B. ve davalı şirkete yönelik  davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. .
Yapılacak iş; işçi sağlığı ve iş güvenliği  ile trafik konularında uzman kişilerden  seçilecek üç kişilik  bilirkişi kuruluna konuya inceletmek  verilen raporu dosyadaki bilgi ve belgeleri birlekte değerlendirmek ve sonucuna göre karar vermektir.  
O halde, davacının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün  yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 12.6.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.