Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/10712 Esas 2022/6110 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesi

Suç: Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler: Mahkûmiyet (sanıklar ..., ... ve ... hakkında) Düşme (sanık ... hakkında)
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz isteğinin incelenmesinde:
Sanık ...'un hüküm tarihinden önce 19/01/2015 tarihinde öldüğü, sanık ile müdafii arasındaki vekalet ilişkisinin ölüm nedeniyle sona erdiği anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz inceleme talebinin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanıklar müdafilerinin, ilk derece mahkemesinde lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik taleplerinin, taksitlendirmeye ilişkin TCK'nın 52. maddesinin 4. fıkrasının uygulanmasını da kapsadığı gözetilmeden, hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi ve kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve aynı maddede 7242 sayılı ./..
Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddeleri gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1) Hüküm fıkrasında sanıklar hakkında TCK'nın 52. maddesinin 2. fıkrasının uygulanmasına ilişkin bölümden sonra gelmek üzere “Sanıklar hakkında verilen adli para cezasının TCK'nın 52. maddesinin 4. fıkrası gereğince sanıkların ekonomik ve şahsî halleri göz önünde bulundurularak her ay bir taksit olmak üzere 24 ayda 24 eşit taksit halinde sanıklardan alınmasına, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtilmesine” ibaresinin eklenmesi,
2) TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve aynı maddede 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikler gözetilerek oluşan duruma göre, sanıklar hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,11/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.