MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı, davalı ile boşandıklarını, boşanma ilamı ile birlikte kendisi için 300 TL yoksulluk nafakasına, müşterek çocuk için 200 TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, belirterek yoksulluk nafakasının müşterek çocuk lehine iptalini ve iştirak nafakasının 500 TL"ye çıkarılmasını talep etmiştir.
Mahkemece, davacının dosyaya giren nüfus kaydına göre 10.07.2012 tarihinde evlenmiş olduğunun anlaşıldığı, evlenme tarihi itibari ile yoksulluk nafakasının yasa gereği kalkmış olduğu belirtilerek, yoksulluk nafakasının kaldırılması hakkında karar verilmesine yer olmadığına, iştirak nafakasının ise karar tarihinden geçerli olmak üzere 200 TL"den 300 TL"ye artırılmasına karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Davalı temyizi yönünden;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK. nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690 TL. ye çıkarılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 6.4.2005 tarih ve 2005/3-169 E- 235 K. sayılı kararı ile nafaka davalarında temyiz ve karar düzeltmede yıllık nafaka miktarının dikkate alınacağı açıklanmıştır.
Hüküm, yıllık nafaka (farkı) miktarı itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı tarafın temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
2- Davacı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine,


28.11.1958 tarih ve 15/15 sayılı İ.B.K"na göre nafakaya dair istemlerin kabulünde, dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere karar verilmesi gerekir. Somut olayda; nafakanın dava tarihinden itibaren tahsiline karar vermek gerekirken, karar tarihinden itibaren karar verilmiş olması doğru değil ise de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 1. bendindeki “karar tarihinden" ibaresinin çıkarılarak yerine “dava tarihinden" sözleri yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 07/03/2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.