Davacı,  Emekli Sandığı hizmet süreleriyle çakışan süreler dışındaki isteğe bağlı sigortalı süresinin geçerli olduğunun tesbitiyle, 1.7.2004 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasına  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin   kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, Emekli Sandığı kapsamındaki çalışmaları ile çakışan süreler haricinde isteğe bağlı sigortalılığının  geçerli olduğunun tesbiti ile  01.07.2004 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Davacının  15.03.1993 ile 31.12.1999 tarihleri  arasında ( Emekli Sandığına tabi zorunlu  sigortalı geçen hizmetleri dışındaki) isteğe bağlı sigortalılığının geçerli  olduğunun tesbitine ilişkin verilen karar usul ve yasaya uygun değildir.
Gerçekten, davanın yasal  dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 85. maddesine göre isteğe bağlı sigortalı olmak için  yazılı olarak Kuruma başvuruda bulunmak koşul olduğu gibi herhangi  bir Sosyal güvenlik kuruluşuna tabii olarak çalışmamakta gerekir.  Somut olayda ise davacı 01.11.1992 tarihinden geçerli olmak üzere isteğe  bağlı sigortalı olarak  tescil edilmiş, 14.04.1980 ile 03.03.1993 tarihleri arasında Emekli Sandığına kapsamında zorunlu sigortalı olarak  çalışması bulunmaktadır.  Davacının  isteğe bağlı sigortalı olarak tescil edildiği 01.11.1992 tarihinde Emekli Sandığı kapsamına tabi çalışmalarının mevcut olması nedeni ile isteğe bağlı sigortalılık koşullarını taşımadığı ortadadır.  Davacı Emekli sandığı kapsamında çalışmasının sona erdiği 03.03.1993 tarihinden  itibaren Yasa"nın öngördüğü şekilde yeniden isteğe bağlı sigortalı  olmak için yazılı başvuruda bulunmamış, ayrıca, davacı 03.03.1993-31.12.1999 tarihleri arasında isteğe bağlı sigorta primlerini ödememiş, başka bir anlatımla, düzenli prim ödemek suretiyle de isteğe bağlı sigortalılığa devam etmek  iradesine ortaya koymamıştır.
Davacının isteğe bağlı sigortalılık koşulları taşımadığı  03.01.1993 -31.12.1999 tarihleri arasındaki dönem için Kurum"un hatalı işlemi ile geriye yönelik olarak primleri tahsil etmesinin de sigortalı olmadığı süreler yönünden davacı yararına kazanılmış hak yaratmayacağı ortadadır. Nitekim, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun  25.12.2002 gün ve E: 2002/21-1062, K: 2002/21-1098 sayılı kararı da bu doğrultudadır. Bu durumda  davacıya yaşlılık aylığı bağlanması  için 506  sayılı yasanın 60 maddesinde öngörülen şartlar oluşmadığından davanın reddi yerine kabul kararı verilmesi yanlıştır.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın  yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 26.06.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.