Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  taraf vekilleri  tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici  sebeplere göre  davacının tüm davalının sair temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, iş kazası sonucu oluşan maluliyet nedeni ile davacının uğramış olduğu zararın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece maluliyet oranına yapılan itiraz değerlendirilmeden davanın kısmen kabulü doğru bulunmamıştır.
Dosya içereğine göre SSK. Zonguldak Meslek Hastalıkları Hastanesinden alınan 6.8.2003 tarihli raporunda maluliyetin % 12.3 iken, 7.2.2006 tarihli raporunda % 19.2 olduğu belirlenmiştir. Kısa sürede olan bu maluliyet artışı ile ilgili davalı vekilinin itirazlarının ret gerekçesi yerinde değildir. Bu nedenle öncelikle maluliyet oranının kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi gerekir. Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı yasanın 109.maddesinde öngörülen prosedüre göre S.S.Kurumu sağlık Kurullarınca verilen raporlara itiraz halinde sorunun S.S.Yüksek Sağlık Kurumuna intikali zorunludur. Ancak bu kuruldan verilen raporlara karşı herhangi bir itiraz olduğunda mahkemece Adli Tıp Merci veya Tıp Fakültesi konseylerinden rapor alarak sonuca gidilecektir.
Mahkemenin 109.madde çerçevesinde işlem yapmadan sonuca gitmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde,  davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya aidesine, 29.06.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.