Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı (3.Kişi) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık 3.kişinin İİK’nun 96 ve onu izleyen maddelerine dayalı istihkak davasına ilişkindir.
Ödeme emri, borçluya haciz yapılan adreste tebliğ edilmemiştir.Davacı 3.kişi, haciz yapılan evin kendisine ait olduğunu bildirmiştir.Haciz tutanağında haciz yapılan evde borçluya ait belgelerin bulunduğu tutanağa geçirilmiş ise de gerçekten bu belgelerin niteliği ve haciz adresinde bulunup bulunmadığı üzerinde durulmamıştır. Hacizden sonra borçluya çıkarılan 103 davetiyesi yine mahalle muhtarına bırakılmış ve borçluya bizzat tebliğ edilmemiştir.İİK 97/a maddesinde yazılı yasal karinenin borçlu ve dolayısıyla alacaklı yararına olduğunun saptanabilmesi  için borçlunun haciz adresi ile ilişkisinin kesin olarak ortaya konmasının gerektiği açıktır. 3. kişinin aynı binada oturduğu anlaşılan dava dışı borçluyu tanımadığına ilişkin beyanı kendi aleyhine yorumlanamaz. Yasal karinenin borçlu ve dolayısıyla alacaklı yararına olduğu belirlenmeden eksik araştırma ve inceleme ile sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece yapılacak iş ; Haczi uygulayan icra memurunu tanık olarak dinlemek, haciz sırasında borçluya ait belgelerin bulunup bulunmadığı ve niteliği konusunda bilgisine başvurmak,haciz sırasında borçlunun bu adreste oturup oturmadığını muhtar ile 103 davetiyesinde adı geçen komşu F.Ç.’ı tanık sıfatı ile dinleyerek tesbit etmek, sonuç olarak bu araştırma ile borçlunun haciz adresinde oturduğunun tesbiti durumunda, şimdiki gibi davanın reddine,aksi takdirde yasal karine 3. kişi yararına olacağından davanın kabulüne karar vermek gerekir.
O halde, davacı 3. kişinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 03.07.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.